Rijbewijs

Het is zomaar voorbijgegaan op een doordeweekse woensdag. Op 17 december 2003 heb ik mijn rijbewijs gehaald, en ik heb hem nu dus 5 jaar. Geen beginnend bestuurder meer. Jippie! Ik mag voortaan 0,5 promille drinken in plaats van 0,2. Niet dat ik van plan ben ooit met een slok op te gaan rijden, maar de marge voor fouten is wat groter. Als je eens in de auto springt met een glas wijn op of een biertje bij het eten is er niets aan de hand. Als ik weet dat ik ga rijden drink ik niets, maar je weet maar nooit.

Op 1 van de kortste dagen van het jaar in december 2003 moest ik rond het middaguur examen doen. Na 10 dagen intensief rijden, 4 uur per dag exclusief proefexamen. Dat proefexamen reed ik als een zonnetje, zonder foutjes, met keurige ‘bijzondere verrichtingen’. Dat nam de druk wat van de ketel; want tijdens mijn examen was ik echt heel zenuwachtig. Zo zenuwachtig dat mijn koppelvoet trilde en ik ergens in de stad 60 reed. Achter een brommertje aan dat veel te hard reed, maar toch. Ik reed echter verder zo oplettend en veilig dat ik mijn roze papiertje toch mocht ophalen.

En dan wordt het pas echt, in een klein lief blauw Matizje, overal heen. Lekker door de stad, geen gracht was te smal. Netjes inparkeren in kleine plekjes waar ander auto’s voorbij moesten rijden. En op de snelweg ging dat autootje net zo lekker 140 (nou ja, heel af en toe dan) euh 120.

Toen dat autootje op leeftijd kwam en aan zijn tweede APK toe was hebben we hem ingeruild voor een kleine zilveren opvolger. Die heb ik altijd erg mooi gevonden, erg vrolijk en zeker de moeite waard. Het motortje was ook iets sterker, optrekken kon ie eigenlijk als een dolle. Tot de 100 voelde je dat niet, maar dan opeens bleek het een raspaardje. Of raspony.

En nu al weer meer dan een jaar in een Kalos op gas. Jammer dat dat kleintje niet omgebouwd kon worden, anders hadden we dat zeker laten doen. Voor ons hoeft een auto niet groter, sterker, beter. Voor ons moet ie van A naar B kunnen rijden, veilig en zo voordelig mogelijk.

Eén lustrum, drie auto's verder en best wel wat ervaring. Filerijden, Duitsland zonder snelheidslimiet, korte stukjes en hele einden snelweg verder. Ja, ik ben geen beginnend bestuurder meer. Ja, ik heb nou eigenlijk wel elke ervaring meegemaakt die te ervaren is (behalve schade en ongelukken). Ja ik kan het eigenlijk best wel goed. Ook in Griekse steden; gewoon doen wat je geleerd hebt, goed kijken en indien nodig gewoon aandringen. Op naar de volgende 5 jaar vrouw achter het stuur!