De nieuwe auto is er, we hebben hem nu een week. De naam is Scrabble, omdat hij een onmogelijk nummerbord heeft. Onze grote hobby op de weg is het creatief omgaan met nummerborden, maar van ons eigen nummerbord valt niets fatsoenlijks te brouwen. Maar de letters hebben wel een heel hoge woordwaarde, dus Scrabble, en hij en ik zijn vriendjes geworden.
De eerste duizend kilometer op benzine zit er op, we rijden vanaf morgen op gas. Ik ben benieuwd of hij dan nog wel wat acceleratie heeft. Dat vermogen is toch al niet zo heel groot, vooral het stukje tussen 100 en 120 is niet geweldig. Niet dat ik niet tevreden ben, maar het kost wel eens een gaatje in de rij om de vrachtauto te mogen passeren. En ik vertik het om dan maar kilometers van te voren al links te gaan rijden. Die egoïstische gewoonte vind ik veel storender dan die idioten die maar links blijven op een lege weg. Hoger in het lijstje staat alleen de auto die links in je dode hoek gaat hangen, en dan net zo hard als jij gaat rijden.
Maar goed, ik had het niet over andere auto's, ik had het over Scrabble. Hij ligt wat steviger op de weg dan de vorige auto, en dat is zeker in de herfst wel heel prettig. Ik heb nog één maar bij deze auto; ik heb nog geen gas getankt. De theorie is simpel: hendel los, aanschuiven, bajonet, hendel vast. De praktijk is even anders. Maar dat zal wel wennen.
Morgen moet ik met de trein naar huis, donderdag met de trein naar het werk. Vorig jaar vond ik dat nog normaal en rustig. Nu slik ik even. Ik hou toch wel van de vrijheid van de auto. En mijn rijbewijs heb ik straks vier jaar. Nog 1 jaar en ik ben zelfs al geen beginner meer.
dinsdag, november 13, 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat hier uw bericht achter, maar hou het vrolijk.