zondag, december 14, 2008

Kerstkaarten

Ik stuur graag kaartjes met kerst en ik ben er meestal vroeg mee. Eigenlijk is kerstpost de enige vorm van post waar ik trouw mee ben. Ik maak er wat van, of ik zoek echt leuke kaartjes uit en ik schrijf er veel persoonlijke boodschappen op. Met veel mensen van 'vroeger' heb ik eens per jaar contact, namelijk met kerst.

De afgelopen 2 jaar werd het een fotokaart, maar daar hadden we nu eens geen zin in. En ik ben wat later omdat er veel geborduurd is. Een leuke kerstster in blackwork, en sneeuwmannen in kralenborduurwerk. Net even wat anders dan je in de winkel koopt dus. Vanmiddag zijn we er voor gaan zitten en de eerste stapel ligt klaar voor de brievenbus. Er moeten nog wat kaarten geschreven worden.

Vanaf mijn vakantieadres stuur ik meestal ook netjes kaarten, maar of dat volgend jaar lukt weet ik niet. Nou ja, er is natuurlijk altijd een vrije dag in Swakopmund. En ik kan stickers met adressen meenemen. Een kaart uit Namibie is zo overweldigend, daar hoeft niet perse tekst op. Kaarten schrijven op vakantie is niet perse een nare verplichting. Ik herinner me een binnenplaats in Vilnius met zon een halve liters bier en heerlijke verhalen van vakantie.

Ik hou sinds die tijd ook steevast een dagboek bij op vakantie. Trouwer dan mijn blog schrijf ik elke avond een verslag van indrukken, de reis, namen en feiten op zodat ik ze later als geheugensteun bij de foto's kan gebruiken. Vaak ook een overzicht van uitgaven.

Het valt me altijd op tijdens het teruglezen van oude verslagen dat je dingen vergeet, of vervormt. De indrukken blijven wel, maar soms koppel je een gebouw aan een verkeerde stad, of draai je de volgorde om. Maar de echt goede herinneringen blijven wel netjes daar waar ze horen. Ik kan zo het terras in Vilnius aanwijzen waar ik de kaarten schreef, of dat kleine cafetje met 2 tafeltjes die min of meer in de oude stadsmuur gebouwd was, of de ijskraam waar ik roomijs met aalbessen en een laagje chocola kocht.

Ik kan nu nog de straat in Detmold vinden waar ik ooit een zegel met zegellak kocht (ik heb beide nog) toen ik 16 was en voor het eerst zonder ouders op vakantie in het buitenland. Maar de kampeerboerderij waar we sliepen zou ik niet meer kunnen vinden. Ik kan nog vertellen wat voor hits er die zomer speelden, en waar we wandelden. Maar dat het zo dicht bij Nederland was wist ik echt niet. We kwamen vaak genoeg in Duitsland, en Münster en Osnabrück waren min of meer bekend terrein, of eigenlijk de dorpen rondom die steden. Nu rij ik er zelf heen naar de kerstmarkt of gewoon winkelen, en ik weet dat Detmold geen 14 uur in de bus was. Maar welke reis dat dan wel was?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat hier uw bericht achter, maar hou het vrolijk.