Voor we naar beneden konden moesten we het weiland uit door deze lieve nieuwsgierige dames heen. Ze stonden massaal voor het hekje. Ze gingen wel even opzij, maar dromden er toen weer met zijn allen voor in afwachting van wat lekkers. Helaas, dat hadden we niet bij ons.
Uitzicht van bovenaf in de Heimansgroeve met daarachter de Geul. |
Eenmaal beneden ziet de groeve er zo uit. Ook daar stond een bankje, in de schaduw dit keer. Nadat we even enthousiast gezocht hadden naar wat stenen zijn we daar gaan picknicken. Het was nog vroeg maar we waren ook erg vroeg gaan wandelen. We vonden wat mooie voorbeelden van de schalie die hier gewonnen werd met fossiele kruipgangetjes van wormen.
Langs de geul staan hier populieren, sommige met mooie bollen maretak erin. Dat zal in de winter nog veel meer opvallen. Op kerstmarkten kun je het regelmatig kopen omdat we via de film en tv het gebruik kennen dat je iemand die eronder staat straffeloos mag kussen.
Langs de Geul staan bordjes met gedichten. Erg leuk om die te volgen, er zal vast een speciale route bijhoren. Hier was een gehakkelde aurelia zo vriendelijk om zich te laten bewonderen.
En in de mooi meanderende geul kun je duidelijk zien hoe hard het water stroomt, en hoe de ene oever afkalft en de ander aanslibt.We zagen verschillende mensen spelen, pootjebaden en zwemmen in de Geul. De volgende dag hoorden we in het nieuws dat dat niet slim is vanwege de vervuiling die uit Belgiƫ in de rivier komt. Jammer, want het is een prachtige rivier.
In Drenthe zien we regelmatig de weidebeekjuffer en we wisten dat in Limburg ook de zeldzame bosbeekjuffer voorkomt. Deze dame was zo vriendelijk om zich netjes op de foto te laten zetten. Een mannetje hebben we niet gezien. Je zou nog even kunnen denken dat dit een mannetje koperen beekjuffer is, maar die komen alleen in Zuid Europa voor dus ik hou het op een vrouwtje bosbeekjuffer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat hier uw bericht achter, maar hou het vrolijk.