Rondje tuin

Er staat zoveel moois te bloeien in de tuin, ik moest er wel even foto's van maken.

gymnocalycium

gele paprika

thijm en rozemarijn

Griekse basilicum

zwarte aardappel

Spaanse margriet

Spaanse margriet

Oostindische kers

Egyptische ui

Gouden framboos

sprecieboon

blauwe bes

braam, er zit een rijpe oogst aan te komen als dit allemaal gaat rijpen.

tibouchina in de knop

Vakantie in Limburg deel III

Onze wandeling langs de Geul eindigde al voor 12 uur. We liepen langs koeien die de schaduw en de rust opzochten, klommen via dit kaarsrechte kerkpad het dal uit en moesten toen nog een klein stukje tot bij het café waar we de auto geparkeerd hadden. Daar was het precies tijd voor een biertje. Voor Johan een Korenwolf, dat is per slot van rekening lokaal Limburgs bier. Voor Christina een alcoholvrije omdat de auto ook nog naar huis moest.

Maar al zittend op dat terras kwamen we op andere ideeën. We waren nu toch al zover in het Zuiden van Limburg, het zou leuk zijn om naar Vaals te rijden en het drielandenpunt op te zoeken. We reden via mooie haarspeldbochten en een toeristische route naar de grens met België en Duitsland. Vroeger was dat nog wel heel bijzonder en ik kan me herinneren dat ik er als kind geweest ben. Nu was het nog een beetje oubolliger, maar wel gewoon heel  mooi. De auto hebben we een eindje voor het drielandenpunt geparkeerd en we hebben nog een eindje gewandeld. Het was wel even zoeken naar het juiste punt; tussen de winkeltjes en pretparken en uitzichttorens viel het officiële punt niet zo op. Daar hebben we de obligate foto laten maken door een leuk jong stel met kinderwagen. Eigenlijk is dit alleen de grens met België en ligt het werkelijke drielandenpunt nog een meter of 10 daarachter. Maar daar was het zo druk dat we daar geen goede foto meer konden maken.

En ach, toen was het nog lang geen avond, dus we zijn richting logeeradres nog even gestopt bij kasteel Hoensbroek. Dat bleek toegankelijk op de museumjaarkaart. Ooit had ik op de tienertour (nog voor ik 20 was dus) wel eens een bezoek gebracht hier, maar toen kon ik niet naar binnen omdat het kasteel bewoond werd. Nu was het wel toegankelijk en heel erg leuk. Maar zelfs binnen de dikke kasteelmuren was het gewoon te warm, op een dag met 32°C en een hoge luchtvochtigheid. Ik ben compleet vergeten om er foto's te maken, dus deze 2 komen ergens van internet.

De volgende dag zochten we eigenlijk weer een wandeling, maar wegens gebrek aan wifi hadden we de uitgezochte route niet tot onze beschikking. Na enig wikken en wegen stelde ik Monschau voor, ook zo'n plaatsje waar ik ooit als kind was.

We hebben lekker geluncht in Monschau en zijn daarna doorgereden naar een wandeling die we bij de plaatselijke VVV gevonden hadden, in Höfen. Daar zijn allerlei wandelpaden bij een prachtig bos met stuwmeer en parkeergelegenheid bij de sportvelden. We zochten 1 van de 3 parkeerplaatsjes in de schaduw op en gingen 'even' kijken bij het stuwmeer, dat was maar 300 tot 500 meter zagen we. Dat klopte, maar wel zo ongeveer ook 300 meter stijl omlaag. Dus we keken op het kaartje of er ook een mogelijkheid was om iets minder steil omhoog terug te keren bij de auto, al was het dan wat verder.

Nou, dat hebben we geweten. 2,4 kilometer extra is voor ons niet echt een superwandeling, en het was door prachtig gebied langs het stuwmeer en met prachtige bloemen. Maar toen we omhoog liepen naar de "Talbrucke" bleek daar een pad echt doodlopend te zijn. Dus moesten we opnieuw naar beneden, het riviertje over, en opnieuw helemaal omhoog en alsnog het viaduct over. Na al dat klauteren en klimmen begon het ook nog eens te hozen. Met 1 paraplu en warm weer besloot Christina dat zij dan maar nat moest worden. Dat viel niet mee, zeker niet toen de hele route naar de auto nog een keer omhoog bleek te gaan ook. Gelukkig kwamen we vlak voor het parkeerterrein ook 2 doorweekte wandelaars tegen. Dezelfde wandelaars die ons in het dal bij het tegemoetkomen vrolijk: "Gruss Gott" toegewenst hadden deelden ons natte leed. En dat maakte veel goed. Terug in Limburg bleek het daar gewoon droog en heet geweest te zijn, wij hadden het enige buitje van de dag op ons hoofd gehad. Bahbof!

Vakantie in Limburg deel II

De wandeling ging verder naar beneden via de Heimansgroeve. Daar is behalve een restant van de oude groeve ook nog een seismologisch station van het KNMI, maar daar zie je weinig van. Twee hekjes die dicht zitten, een bak voor meetapparatuur en wat groen, dat is alles. De groeve beneden is beter zichtbaar, met een mooi bord met uitleg erbij.

Voor we naar beneden konden moesten we het weiland uit door deze lieve nieuwsgierige dames heen. Ze stonden massaal voor het hekje. Ze gingen wel even opzij, maar dromden er toen weer met zijn allen voor in afwachting van wat lekkers. Helaas, dat hadden we niet bij ons.

Uitzicht van bovenaf in de Heimansgroeve met daarachter de Geul.

Eenmaal beneden ziet de groeve er zo uit. Ook daar stond een bankje, in de schaduw dit keer. Nadat we even enthousiast gezocht hadden naar wat stenen zijn we daar gaan picknicken. Het was nog vroeg maar we waren ook erg vroeg gaan wandelen. We vonden wat mooie voorbeelden van de schalie die hier gewonnen werd met fossiele kruipgangetjes van wormen.

Langs de geul staan hier populieren, sommige met mooie bollen maretak erin. Dat zal in de winter nog veel meer opvallen. Op kerstmarkten kun je het regelmatig kopen omdat we via de film en tv het gebruik kennen dat je iemand die eronder staat straffeloos mag kussen.

Langs de Geul staan bordjes met gedichten. Erg leuk om die te volgen, er zal vast een speciale route bijhoren. Hier was een gehakkelde aurelia zo vriendelijk om zich te laten bewonderen.

En in de mooi meanderende geul kun je duidelijk zien hoe hard het water stroomt, en hoe de ene oever afkalft en de ander aanslibt.We zagen verschillende mensen spelen, pootjebaden en zwemmen in de Geul. De volgende dag hoorden we in het nieuws dat dat niet slim is vanwege de vervuiling die uit België in de rivier komt. Jammer, want het is een prachtige rivier.

In Drenthe zien we regelmatig de weidebeekjuffer en we wisten dat in Limburg ook de zeldzame bosbeekjuffer voorkomt. Deze dame was zo vriendelijk om zich netjes op de foto te laten zetten. Een mannetje hebben we niet gezien. Je zou nog even kunnen denken dat dit een mannetje koperen beekjuffer is, maar die komen alleen in Zuid Europa voor dus ik hou het op een vrouwtje bosbeekjuffer.

Vakantie in Limburg deel I

Omdat we met de kerst op vakantie gaan waren we van plan om deze zomer thuis te blijven. Maar als dan de mogelijkheid zich aanbiedt om in Limburg op een huis te passen, dan pak je dat natuurlijk met beide handen aan. Vier dagen naar Brunssum, van zaterdag 20 juli t/m dinsdag 23 juli 2013. Langer wegblijven bij de katten vonden we geen fijn idee. Ze werden overigens prima verzorgd en omdat het mooi weer is konden ze de hele dag buiten blijven. Na de lange rit op zaterdag kwamen we even bij, en 's avonds hebben we de Brunssummerheide opgezocht voor een wandeling. Een niet al te lange wandeling, want je moet voorzichtig beginnen met heuvels als je geen hoogteverschil gewend bent. 

De volgende dag maakten we een wandeling door het Geuldal. Beginnend bij de Terzieterbeek, langs de Volmolen door de heuvels en vrijwel overal door weilanden en  zonder auto's in de buurt. 

De volmolen is prachtig gerestaureerd en nu in gebruik als korenmolen. Hij ligt helemaal in het dal en vanwege de stank (wol werd bewerkt met urine en afvalstoffen en ingewanden) nogal afgelegen. En de wandeling liep direct daarvandaan helemaal omhoog naar een prachtig uitzicht.

En van daaraf weer naar beneden, naar deze holle weg. Die kan heel oud zijn, de Romeinen legden hun wegen al zo aan,maar wellicht is hij zelfs ouder.

En vandaar naar het prachtige dorpje Camerig met vakwerkhuizen en veel hoogteverschil. En een camping die 'Gene Zijde' heet. Ik vind het wel een heel grappige naam. En een geweldige plek is het zeker.

In een muur van lokale kalksteen vonden we vetplantjes die we nog nooit eerder gezien hadden.

Een piepklein vakwerkhuisje, een voormalig werkhuisje.

Een prachtige lange boerderij in vakwerk, heel mooi onderhouden en je kunt goed zien wat nieuwer en wat ouder is.

En nogmaals een geweldig uitzicht, vanaf de ingang van een oude hoogstamboomgaard van het Limburgs Landschap.