Aftellen (2)

Nog 5 dagen, 40 uren, 10 uur autorijden (met een beetje mazzel zonder veel file) waarvan zeker 6 zelf achter het stuur. Nog heel veel achter de feiten aanrennen, aan jasjes trekken, overleg en planning. Nog balen, rekenen, vooruitzien en bedenken. Pfff. Ik word al moe als ik er aan denk, dus hou ik er mee op.

Zoals ik na een half uur ook steeds ophoud met funda of jaap. Want er staan geschikte projecten op, maar het kan nog niet. Dus knutselen we nog maar wat aan ons huidige huis. Ik zit niet te wachten op verhuizen, maar als ik al die uren auto en tanken en file optel, dan denk ik dat het minder werk is op de lange duur. Eerst minimaal een vast contract, dan dit huis verkopen, en dan kijken naar een huis voor ons. Desnoods huren we tijdelijk wat.

Ons huis zal dan wel niet perfect worden, ik wil nu wel een huis waar ik kan blijven wonen als ik gewoon loonslaaf blijf. Dus met het openbaar vervoer naar het werk kunnen eventueel, of zelfs met de fiets. Ik heb niks tegen brommers, echtgenoot wel, maar bij minder dan 30 kilometer is het echt een alternatief vervoermiddel voor mij. Het kost minder tijd dan overstappen met het openbaar vervoer, en je hebt ook minder ergernissen. Geen gebel, geen genies en gehoest, niet wachten op een ander. Voor mijn onafhankelijkheid wel goed.

Voorlopig zoek ik mijn afleiding in de tuin (minder gedaan dan gepland, maar wel veel), wandelen (5 kilometer bos vandaag, relatief kort maar op het moment wel leuk) een feestje gisteravond (vroeger dan normaal weggegaan, we waren om 1 uur thuis) en Dan Brown. Ik duik zometeen in boek nummer 3 van de 4 die op de plank staan. Misschien heb ik ze net niet uit voor de vakantie begint. Nog 5 dagen, 40 uur en 10 uur auto. En dan eindelijk uitslapen.