De voorjaarsbloemen hebben schichtig voor de kou
de kelken dichtgevouwen. Wolken, wit en grauw,
beschilderen een nieuw en levendig plafond.
Hier tegenover nestelt de familie kauw.
De vogels warmen zich als een kameleon.
Alsof de schaduw zich in hen verlengen kon;
een extra schoorsteen op een identiek gebouw.
Een liefdesliedje op een veel te koude dag:
"Ik hou van jou, kruip dicht tegen me aan.
Ik zie je zelfs wel in de schaduw staan.
En samen kunnen wij het leven aan.”
Ik hoor het, al kan ik het niet verstaan;
ik weet wat zij bedoelen sinds ik jou ooit zag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat hier uw bericht achter, maar hou het vrolijk.