2 april!

Het was Pasen toen ik voor het laatst schreef, en ondertussen is er veel gebeurd. Tijd om van me af te schrijven dus. Ik hou het voor deze keer eens niet kort. Echtgenoot is op Goede Vrijdag geopereerd, en dat is niet goed gegaan. Gevolg: enorme bloeduitstorting, veel pijn, koorts en hulpbehoevendheid. Als het geen lang weekend was geweest had ik hem terug moeten brengen naar het ziekenhuis. Nu zijn we er met zijn tweeën doorheen gerold, en de dinsdag na Pasen kon de dokter constateren dat het erg was, maar dat het hoogtepunt in kwetsing en pijn ook voorbij was. Ik heb dus veel koppies koffie en thee gezeuld, elke dag pillen en potjes, alles oprapen, hem aankleden. Toen ik naar mijn werk ging maakte ik ’s avonds brood voor hem en mij en hoopte maar dat het goed ging met traplopen, wc bezoek en koffie zetten. Het is gelukt, maar het heeft veel gekost. Van hem en van mij.


En toen kwam ik vervolgens om in het werk, kreeg ik buikgriep en ging ik volledig over de rooie. Toegegeven; ik ben niet de meest stabiele persoon. Maar het was allemaal even teveel van het goede. Ik sliep niet meer, liep 14 uur per dag te draven en had ook nog eens een taak met een deadline waarvoor ik maar 4 uur de tijd kreeg. Omdat de taak zo’n 48 behelsde ging dat niet lukken, en moest ik ’s avonds en in het weekend tussen alles door doorwerken. En dat is natuurlijk niet gelukt. Zondagavond werd ik misselijk, maandagochtend nog aangekleed en klaar om op weg te gaan ging het echt mis. Buikgriep heet het netjes.

Sinds een paar jaar slaap ik slecht en ook dat is allemaal niet vrolijk. In het begin sliep ik slecht in, en dat gebeurt nog wel eens. Maar mijn probleem op dit moment is dat ik zo vreselijk vroeg wakker wordt. De wekker staat op 6 uur, maar ik ben regelmatig een uur of zelfs anderhalf uur te vroeg wakker. En dan is het nog zomertijd ook. Uitslapen zit er niet in. Echtgenoot roept dan dat ie oud wordt; ook hem lukt het steeds minder vaak. Half 9 heb ik al in weken niet gehaald. En dat terwijl ik vroeger rustig tot 1 uur in de middag in mijn nest kon liggen. Bredero had gelijk!
Is er dan alleen nog maar ellende? Nou nee. Mijn persoonlijk plan draait van de weeromstuit op volle toeren. Ik weet weer iets meer. Ik heb een oud plan uit de mottenballen getrokken, geopperd en het viel goed. Ik ben bezig met cijfers en bedrijfsplan. Ik ben zelfs al aan het kijken naar de hoogte van bedrijfsleningen. Pfoei hee. Je zou zomaar kunnen denken dat ik volwassen aan het worden ben!