Vroeg

Het klokje op mijn pc staat precies op 4:00 uur ’s ochtends. Waarom ik niet kan slapen is mij een raadsel, maar ik ben al bijna een uur wakker. Mijn hoofd zit vol snot, maar dat is de reden niet, niet echt. Ik ben aan vakantie toe, en het feit dat er een soort snot van zorgen zit is veel eerder oorzaak van de slapeloosheid.

Midden in de nacht een poosje de verstilde wereld aanschouwen heeft zijn voordelen. Zo heb ik een heel leuk mailtje gekregen, en tijd om dat rustig te lezen en door te laten dringen. Normaal moet dit soort zaken altijd een beetje tussendoor. Openlijk met je collega’s praten over de diepste zieleroerselen is ook niet verstandig, dus blij dat ik er nu alle tijd voor heb.

Volgende week heb ik even vakantie, tijd om een planning en meer te maken. Daarna is het weer volle bak ben ik bang. Gelukkig vallen er nu wel steeds meer dagen tussenuit. Pasen, Pinksteren, Hemelvaartsdag, Nationale oranjedagen. Ik ben er altijd heel blij mee, die weken dat je net een dagje korter werkt, en dat alles net even ontregeld is.

Bovendien wordt het vroege opstaan steeds minder een straf. Elke ochtend zingt de lokale merel zich helemaal uit de borst voor mij, en langzamerhand kwettert er al een heel koor kleine collegaatjes mee. Ik voel me bebeleid door een orkest en ik voel me er door vereerd. De rest van de mensheid staat net lodderig de badkamerspiegel te vervloeken en ik mag buiten getuige zijn van een verstilde wereld. Zolang het ’s ochtends maar licht is buiten vind ik het zalig om eerder dan de rest van de mensheid te leven.

Wat me wel opvalt is dat het vroege opstaan niet echt went. Deze zomer hou ik het nog wel vol, maar volgend jaar moet ik toch echt een baan dichter bij gevonden hebben, of andere werktijden. Het is slopend om elke week met uren slaaptekort toch gewoon goed je werk te doen.
De gedachte aan een ecologisch, milieuneutraal leven in het buitenland blijft trekken. Een buitenland met een veel warmer klimaat. En ik mag dan bang zijn voor de klimaatswijziging die wij meemaken, voorlopig ben ik er toch ook blij mee. Even een weer vorst vind ik niet erg, maar verder ben ik niet zo’n fan van koning Winter. Doe mij maar zon, en zonder jas naar buiten, en lekker even je schoenen uit omdat de straat zo warm is, en doe maar een shirtje en rokje en verder niet nadenken over je kleren. Doe mij maar strand en een riviertje in een baai, met vers brood en kaas en fruit en het liefst een lokale wijn. Doe mij maar gewoon zomer.