zondag, oktober 15, 2006

Zondag


De zondag is er eigenlijk om uit te rusten, niets te doen, spiritueel op te laden en dat soort dingen. Dat doen wij dan ook altijd volop. Niet naar de kerk. Dat hoofdstuk heb ik grotendeels gehad in mijn leven. Het blijft fijn om af en toe mee te zingen met de tv, vooral met Engelse kerkdiensten. Maar echt elke week naar de kerk zou een verplichting worden in plaats van een fijne gewoonte.

We gaan wel bijna elke week naar het bos voor een wandeling. Vandaag was het een rondje zandwinning. We gingen niet zo heel vroeg de deur uit omdat we na de koffie uitgebreid en wild gevreeƫn hebben. Er kwamen heel wat emoties los. Bovendien bevestigt de seks elke keer weer dat we erg van elkaar houden. Na de vrijpartij en de douche konden we met een tosti in het knuistje richting bos. Met een plastic zak in de rugzak voor eventuele beukennootjes.

Nou, beukennootjes hebben we gevonden. Direct bij de parkeerplaats is een beukenlaan, met ook nog stukken beukenbos. De eerste bomen hadden dit jaar geen opbrengst, maar even verderop konden we uitgebreid rapen. Dat hebben we ook even gedaan, in zo’n 20 minuten een paar honderd gram nootjes. Toen zijn we maar verder gewandeld. De boom met goede vruchten stond niet zo ver van de auto, daar konden we altijd nog langs.

Al snel kwamen we bij de zuidkant van de zandwinning, en nieuwsgierig als we zijn moesten we even een pad op naar een oud veentje. Het veentje bleek niet bereikbaar, maar de zandwinning wel. De sporen wezen op veelvuldig gebruik, niet alleen van wandelaars maar ook van fietsers en motoren. We zijn op het uiterste van het zand gebleven en hebben ons verwonderd over de sparren en paddestoelen die al weer in het zand staan. De natuur neemt het ook zo weer over als de mens geen onderhoud pleegt.

We zijn verder buiten de zandwinning gebleven, maar het bos vlakbij is niet denderend onderhouden. Niet dat onderhoud zo belangrijk is, het liefst zien we bos zonder sporen van mensen. Maar hier zagen we juist wel sporen van mensen: bosbouw met achterlating van een bodem vol troep en sporen van zware machines. Het ziet er niet uit, ook al wordt het al weer overwoekerd door mos.

Heel veel paddestoelen hebben we niet gezien, en dus ook niet veel bijzondere. Wel een gele ringboleet. Bruine hadden we gisteren al veel gezien, en vorige week. En nog een boomzwammetje met een blauwgrijze kleur, nog nooit eerder gespot.

Maar het was wel een mooie wandeling, met nog een bezoek aan de beukenboom, en nog meer beukennootjes. We hadden ook nog meer tamme kastanjes kunnen rapen, maar we hebben er voorlopig wel genoeg. Volgend weekend zitten we in Luxemburg, dus misschien gaan we vrijdag nog kort naar het bos.

We zijn spiritueel bezig geweest, wandelen in het bos. Je eigen eten verzamelen, schoonmaken en bereiden. Het is goed voor een mens om zo dicht bij de bezigheden te staan van voorouders. We zitten in een kleinere spiraal dan zij, ons leven gaat sneller. En dan is het fijn als je eigen leven toch zo af en toe wat langzamer kan. Bij voorkeur in het bos.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat hier uw bericht achter, maar hou het vrolijk.