Behalve Pakkepak en Knuffel zijn er nog 2 beren van pluche in mijn leven. Niet zijn geweest, want Arthur en Siemen zijn recente aanwinsten. Arthur heb ik gekregen tijdens een bezoek van mijn broer en zijn toenmalige vriendin. Ze vonden waarschijnlijk dat ik wel wat aanspraak kon gebruiken. Hij is al zo’n 10 jaar in mijn leven
Hoe hij aan zijn naam gekomen is weet ik niet meer, maar wel dat ik hem destijds Arthur op z’n engels genoemd heb. Hij heeft ook wel iets heel heldhaftigs. Tegenwoordig spreek ik zijn naam op z’n Nederlands uit, en is zijn naam meestal kortweg Tuur. Hij heeft een donker stemgeluid, een aanstekelijke bolle lach en twinkeloogjes.
Zij grootste vriend op deze wereld is Siemen. Siemen had eigenlijk per post naar Amerika gestuurd moeten worden. Hij is een knopf-im-ohr, en destijds handelde ik in beren van zijn prijsklasse. Hij heeft waarschijnlijk zo rond de 75 gulden gekost en had 200 dollar op kunnen leveren. Maar het was te laat, Siemen heeft een naam gekregen en een nacht in mijn bed doorgebracht. En dan is zo’n beer toch geen handel meer?
Siemen is vernoemd naar de serie Zaai, waarbij de postbode altijd met de 2 meisjes op het hek aan het kletsen was. Hij is geen nicht, maar hij is wel als een blok gevallen voor onze Tuur. En als er 1 pluchen beer een nicht is, dan is het onze Tuur wel.
Ze zijn heel gelukkig met zijn tweetjes. Ze maken vaak grapjes, want leedvermaak is hun grootste lol. Maar ze zijn ook lief, adviseren, troosten en ze zijn de nestors van het pluche. Onze 2 gezellige nichten.
zondag, september 24, 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat hier uw bericht achter, maar hou het vrolijk.