Dit is Binky. De kater van een buurman en hoogstwaarschijnlijk de papa van onze Yoda. Hier ligt hij op het dakje van een schuur van onze buren, heerlijk te slapen. Ik heb wel vaker een poes opgerold zien liggen slapen, maar nog nooit zo verticaal. Misschien dat hij gewoon te gespierd is om op zijn zij te liggen.
Binky is een hele lieve en mooie kater en bijna alles aan hem is stoer. Zijn nek is een stierennek en hij loopt plechtig. Hij heeft een stevige volle vacht en hij slaapt gewoon in de regen of de sneeuw. Hij heeft een gespierd lijf en hij loopt imposant. Hij vecht elke jonge concurrent van zich af en heeft recht op alle wijfjes. Vindt hij.
Maar als je hem hoort is het een ander verhaal. Binky is namelijk een contratenor. En bepaald geen castraat, maar een geboren artiest. 'Miew' komt er dan piepend uit zijn keel. Of als hij honger heeft: 'Miieeeeuw'. We lachen nog regelmatig om dat stemmetje. Yoda heeft een prachtige bariton. Als die eten wil klinkt het 'Mraauw' met een uithaal omhoog en een aardappel in zijn stem. Als hij naar buiten wil koert hij alleen maar. Als hij zijn zin niet krijgt of vogeltjes wil vangen klinkt het 'Mekmekmek' in een keurig beschaafd staccato.
Maar Binky zegt 'Miew'. Hij haalt bijna de hoge C. En dan is opeens de stoere kater verdwenen. Dan zit er een hele lieve kater, die dol is op kroel en af en toe wat eten, maar eerst kroel. Gewoon een watje.
PS: De verkoudheid neemt af, maar het is een lastpak, dit virus.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat hier uw bericht achter, maar hou het vrolijk.