Teken, paddestoelen en landkaartje

Onze jonge kater Yoda is gevoelig voor teken. Regelmatig heeft hij er 1 in zijn nek, zelfs als hij net een pipet Frontline heeft gehad. Dus we doen elke avond zijn halsbandje af en controleren regelmatig zijn vacht. Het is natuurlijk ook fijn dat je gekroeld wordt als kat en dat wij hem lekker mogen aaien. Hij is best een beetje een schootpoes voor zo’n jong beest en hij vindt het zelfs prima als je zijn oren controleert. Als het niet te lang duurt dan.

Gisteravond had meneer weer een teek, maar wel op een hele rare plaats. Nog maar net vastgezet en nog niet volgezogen zat er een exemplaar kort boven zijn oog, in zijn wenkbrauw. Dus we hebben het beest eruit gehaald (brrr wat zijn ze vies) met een tekentang en netjes wat alcohol op het wondje gedaan. Meneer laat zich dat rustig aanleunen, hij weet blijkbaar dat we het beste met hem voorhebben. Toch was het een vervelende teek op een vervelende plek en vandaag is Yoda wat sloom. Hij is niet op struintocht geweest, blijft wat slapen of ligt in de tuin en hij blijft ook het korstje van zijn wondje afkrabben. We hopen maar dat het goed gaat, maar bij koorts gaan we wel snel naar de dierendokter. Je hebt maar zo de ziekte van Lyme te pakken met zo’n vieze teek.

Gisteren zijn we ook even naar het bos geweest, lekker toeristje gespeeld. Volgende week willen we met mijn verjaardag graag naar het bos en omdat er dan kleine kinderen bij zijn hebben we een route speciaal voor hen gekocht. Dat is echt leuk en leerzaam, ze moeten van alles opzoeken en doen. En door de regen van de laatste weken vonden wij de eerste paddestoelen van het seizoen. Dikrandtonderzwam, zilveren boomkussen (nu nog wit, beide met guttatiedruppels) en gele trilzwam van boven naar beneden.
En vanmiddag zat er op de bonen heel rustig een mooi landkaartje. Het dier liet zich rustig bewonderen. Normaal vliegt de tweede generatie landkaartjes rond van half juli tot eind september, maar ik had ze nog niet eerder gezien. De hele natuur is laat dit jaar, dat zal ook wel voor dit vlindertje gelden. Het landkaartje is een hele bijzondere vlinder met 2 vluchten per seizoen. De eerste vlucht is helder oranje tot vaalbruin, de tweede vlucht is donkerbruin tot zwart gekleurd. Ik blijf het een heerlijk gezicht vinden, zeker als je peultjes plukt. Wat overigens zo meteen een prima maaltijd gaat worden. Eet smakelijk.

De linde van Heede

Vanmorgen zijn we even naar Duitsland geweest. Vroeg weg gegaan vanwege de verwachtte hitte. Al hebben we airco in de auto, we zijn wel zo slim om te zorgen dat je niet net midden op de dag in 32°C zit te picknicken. Dus tas met water en een sapje mee, pak appelkoeken in de auto en richting Bourtange. Als je Heede op je tomtom intikt sturen ze je helemaal via de A7 en de A31. Erg handig als je haast hebt, maar bepaald geen toeristische route.

Bourtange ligt wel op een toeristische route, ook erg leuk om te zien trouwens. Net als het landschap van de Ruiten-Aa. Dus kronkelden we de grens over, de Ems over en naar het centrum van het dorpje Heede. Daar hebben we bij de plaatselijke bakker lekker kaffee-und-apfelkuchen gegeten en een kaasbroodje meegenomen. Dat broodje aten we op bij de 1000 jarige Linde.

Die staat achter de plaatselijke volksbank, waar ooit het slot van het plaatsje gestaan heeft. Rabenhaupt vond het bij de belegering nodig de burcht Schärpenburg plat te branden en te vernietigen, maar gelukkig heeft hij de boom op de binnenplaats laten staan. Later zijn er nog wel 2 stenen van het slot teruggevonden, maar het is nooit meer herbouwd. De linde is monumentaal, de dikste van Duitsland met een omtrek van 15 tot 17 meter. Het is maar hoe je hem meet.

Via de Lidl, nog veel kleine kronkelweggetjes, de grensovergang bij Sellingen, de veenkolonien, een echte keienweg bij Valthe en Exloo en het bos bij Gieten reden we terug. Het was te warm om nog veel te doen, dus we hebben ons beperkt tot het opbergen van de boodschappen, even planten water geven in de tuin, de Kartoffel-Lauch-Suppe opeten en uitpuffen. Gelukkig hebben we de foto's ook nog.

Het enige koele plekje

Het is te warm om te bloggen, te warm om te werken en te warm om te slapen. Dat geldt ook voor katten. Die van ons ligt normaal in de voortuin onder de hosta's, of bij de buren in de heg. Maar nu is het zelfs daar te warm, dus hij heeft het enige nog koele plekje gevonden. In de achtertuin, onder de varen. Door de aanbouw komt daar maar heel kort zon en dan alleen 's avonds. Heerlijk koel dus.
En met al die warmtefronten en koufronten is de lucht een waar theater.. Ik hou toch al van wolken, maar helemaal van die bijzondere. Cumulus Hommeles noem ik dat :-)

Hazelworm

Eerst een foto van de lelies, die staan er erg mooi bij in de tuin. Nog nooit zijn ze zo mooi geweest als dit jaar, ik moest ze gewoon vereeuwigen.


Verder hebben we een rondje Strubbenbos gelopen vanmiddag, een paar handjesvol bosbessen gezien en 2x een hazelworm. Zomaar op het zandpad staken ze over. En dat terwijl je ze normaal zelden ziet, zeker niet op het pad.


Het Strubbenbos heeft als heerlijke eigenschap dat het er rustiger wordt in de zomer. Er lopen bijna geen toeristen, het valt ook niet op dat het een mooi bos is. De enkele toerist die het wel ontdekt gun ik het van harte dat ze kennismaken met dit mooie bos. Verder lopen er alleen mensen uit de buurt en grappig genoeg zijn die in de bouwvakvakantie vaak weg, dus dan is het er echt rustig. Vanmiddag zagen we 2 mensen en 2 hazelwormen. Een mooi evenwicht.

Slaap en jacht

Is het geen schatje? Hij moest zich binnen vermaken door het onweer. Dus ging meneer eerst op voetjesjacht. Gelukkig liet hij zich afleiden door een slipper. Dat deed niet al teveel pijn, maar af en toe had een nageltje toch houvast aan mijn voet. Au!

En toen viel hij op de plek in slaap. Lekker koel op de houten vloer met het toch nog hele warme weer. Zo lief en jong nog, maar niet meer klein. Zeker de buik niet als je zo kijkt. Het valt wel mee als hij loopt hoor en zeker als hij lekker buiten rond rent en ravot.

En vanavond kwam hij nat weer binnen, na het gebruikelijke rondje door de tuinen in het blok. Op een andere tijd dan normaal, dus hij had nog weinig eten gehad. Onze beide katten hebben niet zoveel gegeten met die hitte. Maar nu is het lekker koel. Met een luide mauw eiste hij zijn bakje brokjes alsnog op. Daarna bleef de deur dicht, veel te vroeg natuurlijk. Dus ging meneer hernieuwd op voetjesjacht, en kijk eens hoe boevig hij dan kijkt.

Overal vlierbessenlimonade

Van de dame van wie wij het recept voor vlierbessenlimonade kregen hoorden we ook dat witte suiker niet zo goed was voor de smaak. Rietsuiker doet het beter, dan overheerst de suikersmaak niet zo. Dus hebben we vrolijk een kilo rietsuiker gebruikt op onze 2 liter bloesemextract. Heerlijk, maar veel te zoet voor ons.Limonadesiroop hoor je te verdunnen met ongeveer 7 of 8 delen water, maar dan sprong het glazuur zo ongeveer van onze tanden. Verder verdunnen was lekkerder, maar dan bleef er wat weinig over van de smaak van de bloesem. De geur bleef en blijft wel, die is overweldigend.

Dus hebben we nog wat schermen in water gezet, lekker in het zonnetje in de vensterbank. Die liter hebben we gezeefd, opgekookt en toen onze oude siroop erbij. Nu is het erg lekker en veel beter voor ons tandglazuur. Met wat citroen erdoor gekookt is het een heerlijk fris zomerdrankje. Gisteren kregen we op bezoek ook vlierbessensiroop. Met de citroen niet meegekookt, maar los geserveerd in de kan met limonade. En we kregen de tip om per grolschflesje 1 of hooguit 2 rijstekorrels toe te voegen. Dan gaat het lekker gisten en krijg je mousserende limonade.

Dat geeft ons meteen een goed excuus om naar de winkel te gaan vandaag, op naar de krat grolsch :-) We moeten toch nog naar de winkel want onze winterviolen zijn uitgebloeid. Dus hebben we heel patriottisch besloten om oranje afrikanen op die plek te zetten. Doen we toch iets aan WK versiering. En we halen kattengrit (dat vliegt er doorheen met 2 katten waarvan er 1 last van wurmpjes had.) Meteen eens kijken of daar weer ander voer is, want opeens is het merk blikje weer uit de gratie. En elke vervanger die we nu proberen valt bij de 1 wel in de smaak maar bij de ander weer niet. Wel handig als ze op dieet zijn of een pil moeten, maar niet handig voor elke dag.