Wispelturig

Soms zit er een heleboel in mijn hoofd wat ik op zou willen schrijven, maar dat komt er dan niet uit. Over mijn werk, en hoe dom mensen kunnen zijn. Hoe ze in meer dan een jaar geen formulier goed kunnen invullen (en dan heb ik het nog niet eens over foutloos, maar gewoon de instructies volgen.) Of over de toekomst en hoe onzeker dat voelt. Of over mijn ontzettende drang naar onafhankelijkheid die sterker wordt met de jaren. Maar het voelt nog niet goed om daarover te schrijven. Er is wel een werktitel: het foutenparadijs. Of over hoe 1 vrouw door haar ambities door de mand valt. Het kostte haar al haar functie, het gaat haar nog veel meer kosten. Ze is verschrikkelijk door de mand gevallen als onkundig. Maar goed, dat komt wel als het boek komt.

Gewandeld hebben we ook nog even, bij het Pinetum in Anloo. De eerste paddestoelen zijn er hoewel het nog te droog is voor grote hoeveelheden. En het is altijd lekker in het bos. Naast het verbod op fietsen en paardrijden (hoewel niemand zich daaraan lijkt te storen) zouden ze er ook een verbod op telefoneren moeten instellen. Of op het praten over je leaseauto. Wat jammer als je alleen maar daaraan kunt denken in de natuur. Ik vind het ook jammer als mijn gedachten daar in de zorgen blijven steken, terwijl je toch zo op kunt knappen van alles wat mooi is.

En gewandeld hebben we ook op de Veluwe waar we een nachtje gebleven zijn. Om mijn broer te verhuizen met zijn gezin, althans de spullen. Ze wonen er nu een aantal dagen, ik hoop dat het bevalt. Het was even hard werken, maar het is gelukt. En het is een heel mooi huis en hopelijk een goede keuze. In ieder geval met een heerlijke keuken, zo een als ik ook zou willen, met heel veel ruimte om te zitten. Dat zal wel het hart van het huis worden en daar heb ik zelf goede herinneringen aan.

Maandag begint het werk weer, voorzover dat voor mij geldt dan. Wel bellen voor een afspraak over een vacature, dat wel. En weer veel regelen en gedoe. Ik wil graag weer aan het werk, maar ik merk dat het criterium onafhankelijkheid een grotere rol speelt. Ik kan prima werken met voorwaarden en gedachten van anderen, graag zelfs. Maar het moet wel hout snijden en consequent zijn. Mensen die van alles beloven en het niet uitvoeren heb ik nu wel meegemaakt, tot in het extreme. Beloftes zijn mooi, daden zijn mooier.


En voor de rest: de foto's volgen nog.