Ik ben een fan van het blog irritaal. Daarin wordt lekker gezeurd over onze levende taal. Over fouten, maar ook over clichés. Elke week bezoek ik de site wel even en verlustig ik me aan de ergernissen. Om het in irritaal te zeggen: dan heb ik zoiets van dat doet me goed, dat anderen zich ook irriteren aan dat gedoe met anderen na-apen en zo. Dat moet je niet lezen, dat moet je doen!
Managers vertonen over het algemeen een hoogfrequent gebruik van irritaal. Ze horen taal van de straat en proberen populair te zijn door dat net verkeerd te gebruiken. Of ze denken dat ze Engels spreken als ze er af en toe een verkeerd gespeld en verkeerd gesproken woord uit die taal tussen gooien. Zo is de afdeling schoonmaak en onderhoud vervangen door de afdeling facilitair management. Die doet precies hetzelfde, maar de baas wordt beter betaald sinds het zo heet.
Zelf ben ik al ruim een jaar slachtoffer van het woord c.arrièreperspectief (ook wel aangeduid als t.oekomstperspectief.) Ik zou het bijna laten registreren en certificeren als mijn eigen woord. Maar als ik dat echt zou doen zou er een donkere bladzijde aan de muur hangen en dat wil ik niet. De overwinning, die mag aan de muur. Sint Joris bovenop de draak, een haan op een palmtak, een standbeeld op het plein! Een symbool van de overwinning komt er aan de muur van mijn volgende werkplek. Bij deze beloofd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat hier uw bericht achter, maar hou het vrolijk.