donderdag, februari 12, 2009

Overleven

Tjonge. Het leven loopt nooit zoals je plant, ook al ben je planner van beroep. Niet dat ik zo heel veel plan, ik doe niet aan lange termijn, al heb ik wel een idee van de richting. Ik weet heel goed waar ik niet heen wil, en ik heb een behoorlijk plan van wat ik wel wil. Maar langs welke weg, dat heeft veel te maken met het benutten van kansen en mogelijkheden. Die kun je een heel klein beetje creëren, maar je kunt ze beter gewoon benutten als ze er zijn. Vandaag kreeg ik 3 telefoontjes, over 2 sollicitatiegesprekken, beide tweede ronde. Of eigenlijk, derde ronde in 1 geval. Straks moet ik nog kiezen uit twee uitstekende mogelijkheden, dat zou echt moeilijk zijn.

Over creëren gesproken, het is de geboortedag van Charles Darwin. In het Darwinjaar een bijzondere dag. Ook mooi aan het begin van het jaar, zodat er extra aandacht komt. We moesten maar eens een bezoek aan Naturalis in Leiden op het programma zetten. Of aan het natuurhistorisch museum van het KBIN in Brussel

Het blijft een prachtig gegeven om te zien hoe leven verandert en voortplant, hoewel er angstige aspecten aanzitten. Het maakt je net als het bestuderen van het heelal zo bewust van de nietigheid van de mens. Je bent maar heel klein, een stofje op aarde, een molecuuldeeltje van het heelal, en een speldenprik in de tijd. Overigens heeft de vergaring van kennis over microbiologie en kwantummechanica op mij precies hetzelfde effect. Er is nog zoveel ruimte, we bestaan uit vrijwel niets. Het is een bekend verhaal (mogelijk broodje aap) dat een van de ontdekkers van die kwantummechanica op sneeuwschoenen naar zijn werk kwam, omdat de marmeren vloer zo ijl was.

Maar werkelijkheid bestaat dan ook niet uit materie, werkelijkheid bestaat uit energie. En energie kun je vormen met gedachtes, en dan heb je iets uit niets, en niets uit iets. Parallelle universa, portalen in de tijd, kringloop, eeuwigheid en een moment in een. Ik word filosofisch van de verkoudheid. Want mijn materie bestaat uit griep en mijn universum uit bed, kopjes thee en eventjes achter de pc. Om grootsprakig en beeldend toch even van me af te schrijven da ik het snap. Of juist niet meer. Heb ik die telefoontjes nou zelf gecreëerd of niet?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat hier uw bericht achter, maar hou het vrolijk.