Nog 1 week, dan is het voorjaarsvakantie. Dat is best lekker vroeg dit jaar, ondanks dat carnaval wel wat later is dan vorig jaar. Ik hoorde op de radio dat al heel veel scholen vrij zijn nu, maar dat kan dan uitsluitend op verzoek zijn, vanwege de kans om te skiƫn. Er is vanaf de kerstvakantie nog maar 5 weken gewerkt, dus het is vroeg om vakantie te hebben. Bovendien valt de volgende vakantie pas rond Koninginnedag, dat betekent voor de scholen die nu vrij zijn een blok van 10 weken moeten maken hierna. Toen ik zelf nog leerling was hadden we dat allemaal niet, dan kregen we paasvakantie. Als die vroeg viel wou de krokusvakantie (zoals het toen nog heette) wel eens extra kort zijn; maar 3 dagen.
Tegenwoordig is er wat meer ritme in de blokken les gebracht, en dan valt de meivakantie precies goed. Bovendien zitten daar 2 vaste feestdagen in, van pasen moet je altijd maar afwachten hoe het valt. Wat de blokken nog wel eens scheeftrekt is dat er in het zuiden wel rekening gehouden wordt met Carnaval, en daarvoor wordt de voorjaarsvakantie aangepast. Maar verder is het er op vooruit gegaan. Ik herinner me vooral lange blokken voor kerst, nog 1 lang blok daarna en vervolgens gatenkaas. Met 2 weken paasvakantie en veel losse dagen vrij.
Het heet tegenwoordig voorjaarsvakantie, en eerlijk gezegd klopt dat wel. Buiten staan de eerste winterakonieten en sneeuwklokjes wel in bloei, maar er is nog geen krokus te zien. Ik geef ze geen ongelijk, gisteren heeft het gehageld en gesneeuwd, en nu ligt er alweer sneeuw. Het dooit wel weg, maar je moet er maar mee om kunnen gaan. Geen hommel die er in dit weer over denkt om al op bezoek te gaan bij de bloemetjes.
Tot die tijd heb ik nog wel wat te doen. Onze bloemen fotograferen bijvoorbeeld, die binnen en buiten mooi staan te wezen. Een bakje met restjes bolletjes levert nu een prachtige bijdrage, spontaan schieten er allemaal krokusjes in de bloei. Voor het raam staat ook een pot tulpjes en narcissen op te schieten, en er bloeit nog een blauwe hyacint. Buiten wou ik even laten zien hoe mooi winterakonieten zijn, ook al zijn ze dicht om zichzelf te beschermen tegen de sneeuw.
En op een meer serieus vlak heb ik woensdag een gesprek over een baan. Vingers gekruist houden maar, het is wel echt iets wat ik graag zou willen. Ik hou mijn voorbehoud, ik ben iets te vaak teleurgesteld de afgelopen jaren. Maar het kan toch ook wel een keer raak zijn, met een droombaan voor mij? Voorlopig komt het goed over, met de professionaliteit die ik mis in mijn huidige werk.
En ik speel natuurlijk huisvrouw, al ben ik daar helemaal niet goed in. Ik weet nu tenminste precies wat ik een hulp graag zou laten doen. Schoonmaken beneden, ook de trap stofzuigen, af en toe de ramen lappen en de strijk. Dat zijn toch de karweitjes die bij mij t vaakst blijven liggen. En ondertussen blader ik toch stiekem op funda naar een huis dichter bij het werk. De prijzen zijn gestoord hoog natuurlijk, maar dat geldt voor het huis waar we nu wonen ook. Ach, ik heb het altijd huren van de bank genoemd, en dat blijft voor mij de juiste insteek. Ik ben er ook niet de persoon voor om 10 jaar in 1 huis te wonen. De vraag is alleen nog: begint de volgende postcode nou met een 8 of een 7?
maandag, februari 09, 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat hier uw bericht achter, maar hou het vrolijk.