Reeën en Midwinterhoorns

Vandaag was het stralend weer, een echt cadeautje op tweede kerstdag. Het bleef ook niet onopgemerkt gezien het aantal mensen wat buiten was om er van te genieten. Het leek de Kalverstraat wel in Oudemolen; zoveel mensen zochten er een plekje om te parkeren, zoveel fietsers ondanks de felle kou, zoveel wandelaars. En toch stoorde het totaal niet; er zijn nou eenmaal veel mensen vrij op zo’n dag en met zulk stralend weer binnenzitten is ook niet zo fijn.

Bij de molen hebben we onze auto geparkeerd, toen het al behoorlijk vol begon te worden. Een wandeling langs de molen de Zwaluw gemaakt, over de weg naar het andere parkeerterrein en langs de kudde van Anloo die daar in de wei stond te grazen. Dat is trouwens nog oefenterrein van Defensie, maar dat is nooit zo erg voor natuurgebied. Als je het al natuurgebied wilt noemen, ik vind het middeleeuws cultuurgebied, maar dat is een heel andere discussie.

Daar vlogen vlak voor ons twee reeën het pad over, rennend te volgen tot aan de Aa. Wat een kracht hebben die beestjes, en wat zijn ze toch eigenlijk klein. Zo groot als een Duitse herder ongeveer, maar iets hoger op de pootjes. Ons eerste wondertje van de wandeling, we zien eigenlijk altijd wel wat bijzonders. De uiterwaarden stonden vol kwelwater (het heeft niet veel geregend in December, dus dat moet wel) wat aan het bevriezen was. Doet me erg denken aan mijn jeugd in de polder.

Vervolgens over het fietspad terug naar het dorp en langs de parkeerplaats (helemaal vol en alle bermen ook) naar de herberg de Fazant. Daar stonden al kraampjes klaar en we zagen vlak voor ons een man met midwinterhoorn langslopen. We kochten een kopje chocomelk en luisterden naar oeroude tonen en een prettige uitleg. Het hoornblazen is nog maar zo’n 50 jaar terug in Nederland en pas een paar jaar in Drenthe. Het was een prachtige dag.