Droom

De laatste tijd droom ik nogal eens, en niet altijd even prettig. Vannacht droomde ik dat ik de auto aan het inparkeren was. Tijdens het nog even rechtzetten vooruit weigerde de rem, en ik reed dus prompt tegen een lantarenpaal. Auto kapot, niks ernstigs op zich, maar zoveel gedoe en kosten. Nou heb ik nog nooit schade gereden aan de auto, dus waarom droom ik dan zo eng? Geen nachtmerrie, maar gewoon narigheid. Bah.

Niet altijd zijn de dromen eng, ik droom ook erg leuke dingen. Tenminste, wat voor mij heel leuke dingen zijn. Zo droom ik vaak van een huis met een enorme keuken aan de Middellandse Zee ergens. Het is er dus vaak zonnig en warm, maar in de grote keuken en op het terras er voor heb je daar niet zoveel last van. Het terras is overwoekerd met wijnranken, alles is betegeld en de keuken is koel omdat het huis aan de achterkant toch in de berg gebouwd is. De opslagruimte en afwaskeuken erachter zijn nog koeler uiteraard, en schemerig.

Daar ben ik dan bezig met doodnormale dingen; eten maken voor onszelf en gasten bijvoorbeeld. Of breien, of voorbereiden, of plannen wanneer de olijven naar de molen kunnen. Een doodgewoon leven zoals duizenden mensen het kennen. Er is namelijk ook niks mis mee. Gewoon vroeg opstaan en brood kneden en bakken, heerlijk. Ik hoef geen betaalde baan, ik hoef de wereld niet te verbeteren. Ik zou een kleine boerderij met gastruimte willen op het platteland, aan de kust. Een zwembad zou mooi zijn, een eetkeuken noodzakelijk. Verder een ruimte om lekker te slapen, een badkamer en misschien nog wat knutselruimte. Een paar boekenkasten, een kelder en een cisterne, en ik ben volmaakt gelukkig.

Nu ben ik niet volmaakt gelukkig. Ik ben wel vaak tevreden hoor, maar mijn leven is nogal enerverend geweest de afgelopen jaren. Ik heb wel veel bereikt, veel gerealiseerd op weg naar dit ideaal. Zo bakken we zelf brood en eten we nauwelijks meer kant en klaar voedsel. Een enkele keer patat uit een zak zoals vanavond, met kroketten. Zalig slecht. Maar meestal sta ik zoals gisteren gewoon zelf roerbakgroente te maken voor de macaronischotel, snij ik zelf vlees in stukjes. Zoveel werk is het helemaal niet, en zoveel lekkerder. Ik wou dat ik het aandurfde om alles biologisch te kopen, zodat de kans op glucose-fructosestroop op de ingrediëntenlijst nog kleiner is dan nu al.

Ik ben ook vaak heel tevreden op onze wandelingen. Wat is er nou mooier dan zonlicht door gouden beukenblad? Of wacht, schreef ik in het voorjaar al dat er niets mooier is dan jong groen beukenblad? Laten we het er maar op houden dat ik dol ben op beuken; blad, nootjes, machtige stammen. Ieder seizoen heeft zijn charme, maar niets is zo majestueus als een beukenlaan in de herfst. Een gouden portaal.