Aandelen

Zo af en toe is er de prikkel om eens aandelen te kopen. Zeker als je spaarrekening weer op de juiste hoogte is. Ik koop soms een staatslot, en zoveel anders is het niet. Fortis staat op €3,64 nu, zoveel lager kan het niet worden, dus het moet wel weer omhoog. Als het op €5,00 staat is er al flinke winst. €37,- per €100.- die je er in steekt. Het is verleidelijk.

Maar zo tegen mijn opvoeding in. En eigenlijk ook wel heel erg tegen mijn idealen. Geld is iets wat je gebruikt om normaal van te leven, om normale dingen van te doen, en als je over hebt: om anderen een normaal leven van te gunnen. We wonen niet in een bananenrepubliek, hier horen mensen niet van honger of kou om te komen, we zorgen voor elkaar. Je betaalt braaf je belastingen en je werkt hard voor jezelf. Je onderhoudt je eigen spullen, en wie geen zonde heeft werpe de eerste steen.

De kredietcrisis zegt me eigenlijk helemaal niets. Op persoonlijk vlak raakt het me niet. Er is nog net zoveel waardevol bezit in omloop, huizen zijn nog dezelfde huizen als gisteren, de euro die ik verdien is nog hetzelfde geld en het brood kost nog hetzelfde. Geld verdwijnt niet zomaar, ook niet in aandelen. Pensioenen zijn nu misschien minder waard, maar ook dat is relatief. Als je niet kunt relativeren: kijk dan naar de lessen van 1929. Er was toen geen dubbeltje verdwenen, geen dollar minder om uit te geven. Alleen de verdeling was van de ene op de andere dag heel anders. Veel mensen werden heel arm, een paar mensen werden heel rijk.

Misschien is dat nu anders. Het lenen om te beleggen is al weer een paar jaar uit de mode. Dat wordt wel gedaan, maar niet door veel kleine lieden. Kleine lieden hebben een portefeuille met gemengde aandelen, als appeltje voor de dorst. Dat appeltje kun je kwijtraken, maar honger krijg je niet. Grote lieden verliezen en winnen nu heel veel. Maar het dagelijks leven wordt niet bepaald door de AEX, hoe hard dat ook geroepen wordt. Je werkt niet voor de winst van de aandeelhouders: je werkt om zelf een boterham te verdienen. En als het goed is werk je ook nog eens voor een groter maatschappelijk belang en met plezier en een doel.

De bazen krijgen harde klappen, en ze zijn niet voor niets baas geworden. Ze hebben gemiddeld minder geweten en meer huid dan de kleine man. Dus de klappen zullen heus wel zoveel mogelijk verhaald gaan worden. Zo als altijd. Tienden zou ik graag weer willen geven: als je even rekent kom je als snel op een belastingpercentage van zo rond de 80% van je loon. Inkomstenbelasting, btw, accijns. Maar echte enorme afgrijselijke gevolgen verwacht ik nog steeds niet.

We kunnen gewoon nog normaal wonen met zijn allen, dan maar wat minder ruimte per persoon. Er kan in Nederland en bij onze directe buren gewoon netjes voedsel genoeg geproduceerd worden. Het kan even duren voor het genoeg is, het kan zijn dat we niet meer allemaal vlees kunnen eten zovaak we dat willen, maar honger hoeft absoluut niet. Kleding en schoeisel kunnen we zelf maken. Onze kinderen kunnen naar school. Zelfs vakantie kan wel, al zal het misschien wat dichterbij huis worden.

Er is eigenlijk niets aan de hand. Er hoeft niets gevreesd te worden. We zitten nog steeds op een riant stukkie wereld. De luchtballon mag dan kapot gaan: ik hoef geen ballon. Zelfs niet à €3,64.

Bril

Ik ben zo blij dat ik nog nooit een bril heb hoeven dragen. Ik lees graag, ook terwijl ik in bed lig, en dan zit een bril behoorlijk in de weg. Ik ben ook een sloddervos, dus natuurlijk zou ik mijn bril verliezen. En het grootste voordeel is natuurlijk dat ik goede ogen heb, en geen bril nodig. Ik geloof dat ik tot een minderheid behoor. Nog een paar jaar en dan treed ik toe tot de meerderheid, maar zover is het nog niet.

Nou hebben we iets met brillen uitzoeken. De goede wc-bril vinden was lastig. Om het simpel te zeggen; we hebben er weken over gedaan. Hij moest zachtbeige zijn, niet te lang voor onze korte wc. Niet nog meer ruimte innemen in ons veel te kleine hokje. Niet van dat hele zachte plastic en toch ook weer niet van hout wat kan kieren en trekken en vies worden. Hij was duur en alleen verkrijgbaar in een bouwmarkt ver weg, maar het is gelukt.

Vandaag zochten we een gewone bril. De glazen van de bril van mijn man zijn niet simpel. Varifocus, met cilinder. Dus geen grote bril, want anders wordt het zo zwaar en worden de randen zo dik. Maar ook geen al te klein montuur, want anders lijkt het alsof je de hele dag tv zit te kijken. Blik op de weg is mooi als je op de bank zit, maar niet achter het stuur.

Ik denk dat we aardig geslaagd zijn. Al sla je steil achterover van de prijs natuurlijk. Maar dat komt hoofdzakelijk door de dure glazen. Daar kun je toch niets aan doen. Het montuur is niet gratis maar wel mooi en stijlvol. Modern, nieuw, in een warme kleur en niet meer zo heel vierkant. Eigenlijk verrassend klassiek, maar ook wel heel vernieuwend. Ik was er meteen weg van, mijn man vond dat ie meteen goed zat. Nog even wachten tot de glazen er zijn. Dan kan hij het zelf ook zien en beoordelen.

Weekmenu

Al ruim een jaar werken we met een weekmenu. Wel makkelijk om inkopen te doen. Je gaat gewoon 1x per week naar de winkel en haalt aanvullingen op de voorraad. Alleen verse dingen haal je dan misschien later nog: zelfs in de koelkast blijft een krop sla niet zo lang goed.

In de zomer komt er tegenwoordig zoveel uit onze tuin dat het dan niet handig is. Je weet vantevoren niet of er 1 of 2 porties sperziebonen rijp zullen zijn. Of er prei en uien gerooid moeten worden, of dat de koude nachten zorgen dat het nog wat uitstellen.

Maar zoals nu in de herfst is het wel heel handig. Wat er nog vers uit de tuin komt kun je veel beter inschatten, en verder verwerk je de groente uit de vriezer. We moeten wel een grotere vriezer, maar dat is een ander verhaal. Voorlopig levert de tuin nog verse bonen, vers fruit en de kas nog verse tomaten.

Maar het is ook de tijd van stoofpeertjes, hachee en kapucijners. Dus voor volgende week is ons menu:

zo 21 aardappel, asperge met ham en ei, bieflapje
ma 22 tortellini met tomatensaus en geraspte kaas
di 23 rijst, kerriesaus met koolvis en ananas, sla
wo 24 restjes
do 25 kapucijners met ui en spek
vr 26 prei met gehakt (ovenschotel met appel en aardappel of macaroni met dille en room)
za 27 patat met zelfgemaakte vleesjes in knoflooksaus, sla

Het grappige is dat de zaterdag wel op de planning staat, maar ik denk niet dat we dan thuis eten. Maar misschien eten we dit wel buiten de deur?

Kleine dappere boom

Op 3 mei maakte ik foto's van de bloesem aan onze appelboom. Vandaag heb ik foto's gemaakt van de appels. De takken buigen door. Als er geen paal bij stond zou de boom scheuren of breken. Nu buigt de boom en hangt aan de riemen. Helemaal vol. Zo dapper.

Nieuw adres huispagina

Planet internet wordt langzamerhand opgegeten door KPN. Jammer, want de service is geminimaliseerd nu. Planet was goed, zeker de helpdesk. De KPN heeft uitsluitend huppelkutjes in dienst die niet mogen doorverbinden, niets weten en eigenlijk niet goed kunnen verwoorden wat je graag wilt. Of wat je klacht is.

Zo is onze telefoonlijn al een tijd zo slecht dat we een nieuw toestel hebben moeten aanschaffen om overhoofd nog te kunnen bellen. Lastig, als je gebeld wordt en om de 10 minuten valt de lijn uit. Of dat je zelf niet kunt bellen. Nu hebben we alleen nog storing en ruis om de paar minuten, en alleen af en toe vervalt de verbinding. Leve KPN.

Ruim een maand geleden is ook internet qua naam overgenomen. Het heet nu kpnplanet, of mijnkpn. Ter onderscheid van de oude klanten, voor hen heet het gewoon kpn. Ook onze homepage is omgedoopt. Ik heb na weken zoeken eindelijk een adres gevonden waaronder de pagina weer zichtbaar is. NIET de verandering die per brief, e-mail en op de homepage van planet aangegeven staat. Dat zou ook een wonder zijn, want alledrie gaven ze een andere oplossing voor het terugvinden van de eigen bestanden.

Het belangrijkst is dat ik de bestanden toch teruggevonden heb. Ze staan weer onder de link "eigen pagina" rechts. En ik zet er zometeen wat foto's op van de wandeling van vandaag. Hmm, zou je van een heksenboleet poeder kunnen maken à la anthrax?

September

Het echte leven begint weer, het parlementaire jaar wordt geopend. Mensen zijn weer druk bezig alsof er nooit een zomervakantie geweest is, het is weer bijna nine-eleven en het lijkt wel herfst buiten. Ik heb het niet zo op september.

Er is wel één heel groot voordeel aan de maand september. Het is de maand met de meeste paddestoelen. Of dat werkelijk zo is weet ik eigenlijk niet een, maar gevoelsmatig is dat wel zo. Dus batterijtjes in de lader, fototoestel in de rugzak en naar buiten dan maar.

De laatste paar weken is het seizoen al weer zichtbaar begonnnen. En hoewel ik daadwerkelijk het hele jaar wel paddestoelen zie, ook wel verse, het lijkt toch wel of het nu het hoogtepunt is. Wanneer zie je in 1 wandeling een heel jonge en een bijna verlepte dennenvoetzwam? Prachtige piepjonge bovisten naast een oud, opengebarsten en volgeregend exemplaar?

De kans op het vinden van nieuwe soorten wordt natuurlijk wel kleiner. Zeldzame paddestoelen weet ik wel te vinden, maar nieuwe soorten voor mijn persoonlijke lijst zijn moeilijker. Ik zou zo graag een inktviszwam zien. Of aardsterren in Nederland. Weer eens heksenboter. Alleen die namen al; zo grafisch.

Het weer werkt in ieder geval mee vandaag. Vanmorgen zonnig en mooi, nu dreigend, veel wind en kouder. Nu nog een koude nacht en dan komen ze als paddestoelen uit de grond. Gni!