zondag, september 13, 2009

Hazelnoten en paddestoelen

De herfst is eigenlijk wel mijn favoriete seizoen. Dat zeg ik wat aarzelend, want er zijn dingen in de herfst waar ik helemaal niet van hou. Ik hou niet van motregen zoals er vanmorgen viel. Ik hou niet van de temperatuurdaling. Ik hou er helemaal niet van dat het al weer zo vroeg donker is. En ik hou niet van wintertijd en zomertijd en de wisseling.

Maar ik hou wel van de kleuren van de herfst en van de laatste uitbundige bloei van het jaar. Zonder seizoenen zou elk jaar niet zo bijzonder zijn, en de kleuren van de herfst zijn voor mij de mooiste. Ik ben dol op oranje (de kleur, niet de familie of het elftal) en dat is echt een kleur van de herfst. Lampionnen aan de onopvallende physalis in de tuin: oranje. De goudsbloemen die opnieuw bloeien: oranje. Pompoenen en kalebassen: vaak oranje. Veel blad in het bos kleurt, juist: oranje.

Na de regen konden we gelukkig nog even wandelen in het bos. We waren benieuwd of er al tamme kastanjes, hazelnoten en beukennootjes te vinden zijn. Walnoten zou helemaal mooi zijn, maar ik weet geen walnootboom te staan. Nou ja, ik weet er wel een paar, maar die staan bij iemand op het erf. Het is wat vroeg voor beukennootjes, maar ze liggen er al wel. Dat wordt weer rapen, doppen, roosteren, velletjes wrijven en dan smikkelen en smullen. Voor wie te jong is: dat komt uit de fabeltjeskrant.

Voor tamme kastanjes is het nog veel te vroeg, er lagen wel wat bolsters op de grond maar die waren nog niet rijp. Het heeft vrij hard gewaaid en dan komen meestal de loze vruchten wel uit de boom vallen. Kan de boom zijn (haar?) energie mooi gaan gebruiken voor de goede vruchten. En er waren hazelnoten, volop. We wisten een plek waar de hazelaars een dagkampeerterrein omzomen, maar het valt niet zo op dat het hazelaars zijn. Nou, het lag helemaal vol. Het was ook duidelijk dat er nog genoeg aan de struiken zit, dus we kunnen nog wel eens gaan rapen. Als de vandaag geraapte kilo al mooi ligt te drogen hoop ik.

Voordeel van de herfst is ook dat het bos dan vol staat met mooie paddestoelen. Het is koud geweest, het is nat geweest, dus aan de voorwaarden was voldaan. En er stonden al mooie paddestoelen. Nog geen overvloed van 1 soort, nog niet op elke vierkante meter een aantal soorten. Maar wel mooie en lekkere. We hebben cantharellen gevonden (lekker) en peperboleet (ook lekker). Porseleinzwam en stinkzwammen nog in het ei. Heksenboter en veel, heel veel bovisten. En gele ringboleet, gelukkig op een nieuwe plek. We wisten ze elk jaar te vinden op een terrein wat nu door de zandwinning gerooid wordt.

De eerste amanieten zijn zichtbaar, de eerste krulzoom heb ik gezien en er staan al een heleboel soorten russula. Er zijn zoveel soorten paddestoelen, ik ben echt geen expert in alle soorten. En ik merk dat aan het begin van de herfst mijn kennis roestig is. Maar van boleten weet ik wel het nodige, en toch blijft het soms giswerk. Waarschijnlijk hebben we een elzenboleet gezien, maar het kan ook een vermomde koeienboleet zijn.

Aan de kleur kun je het niet helemaal zien, maar sommige kenmerken wijzen op elzenboleet. Zo is de rand van de bovenkant niet lichter (bij koeienboleet wel) en is de steel rossig beige terwijl die bij koeienboleet gelig beige is. Ik hou het dus op elzenboleet, maar om helemaal zeker te zijn moet je sporen meenemen en onder de microscoop bekijken. Maar dat gaat me wat te ver tijdens een ontspannen boswandeling. Hazelnoten rapen is leuk, maar sporen van paddestoelen verzamelen gaat me te ver. Tenzij ik het lekkere eetbare paddestoelen vindt. Dan zou het wel leuk zijn om ze op te kweken. In onze schuur vol lekkere bakjes vol kweek. Maar daarover schrijf ik in een volgend blog.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat hier uw bericht achter, maar hou het vrolijk.