Vissoep en eikenbladsla.

Edit: Herpublicatie van mei 2006. Een of andere idiote organistatie legt een claim op mijn eigen foto's. Ga ik nog wel eens werk van maken, maar voorlopig dan maar zonder foto's. Gelukkig staan ze in een gesloten photobucket-album, dus ik ga maar eens uitzoeken wat ik terug kan claimen.

De tuin staat er mooi bij na 2 dagen wieden en opruimen, dus het wordt tijd om eens te kijken wat er al te eten valt. Dat is niet zo veel voor eind mei, alles is 4 weken later dan normaal of zelfs nog later. De peulen en bonen zijn net opnieuw gezaaid, die hebben het niet goed gedaan in de kou. Maar de kruiden doen het eigenlijk best, de tuinbonen en de sla ook. Er staat overal lekkere spontaan opgekomen koriander (dat wieden we niet) en de wilde rucola is ook spontaan opnieuw opgekomen en heeft uitgezaaid. Net als de rode eikenbladsla, daar hebben we al heel wat stekjes van uitgeplant en de eerste zijn plukbaar. Tijd om ervan te eten dus, met 2 lekkere recepten.

Geïmproviseerde vissoep.

200 gram koolvisfilet of kabeljauwfilet.
150 gram gemengde zeevruchten (die zo lekker is in paella)
handjevol koriander
2 winterwortels (ca. 400 gram)
groente naar keuze, in mijn geval morgen
een paar stukjes asperge
een paar plakjes courgette
een rode paprika
visbouillon (van blokjes of potje of zelfgemaakt)

Zet lekker de vis in de bouillon op het vuur en voeg de grove stukken wortel toe. Kook een paar minuten tot de vis gaar is en de wortel niet meer superhard. Voeg koriander toe, kruiden, zout en peper naar smaak en de helft van de andere groente. Laat de pan totaal afkoelen en de smaken lekker intrekken, bij voorkeur een hele nacht. Breng de soep weer aan de kook, voeg de rest van de groente toe en de zeevruchten. Leg in de kom of op het bord nog een takje verse koriander op de soep. Heel lekker met wat zelfgemaakte ciabatta (of afbakbroodjes.)

Sla erbij van eikenbladsla, rucola en botersla met een gekookt eitje en een dressing van olijfolie, citroensap, peper en kruiden (staat al een paar dagen te trekken) uitje uit eigen tuin erdoor snipperen en ik heb 1 van de lekkerste voorjaarsmaaltijden die ik ken, zeker als de zon schijnt.

Eet smakelijk!

Willem de Merode

In memoriam

Er is een schaduwspel van twijgen
en knoppen over 't zonnig grind,
en bloemengeur en licht en wind
verzaligen het grote zwijgen.

Het is zo stil, dat het bewegen
van 't licht wordt of een ver geruis
van vleugelen ging door het huis
en of zich engelen om u negen.


Het is zo stil en wit dit rusten.
Zo slapen enkel Gods gekusten,
zo vredig licht en grondloos diep.
De tijd valt lang voor hen die waken.
Maar God zal samen wakker maken,
die Hij gescheiden tot zich riep.

De dichter Willem de Merode (Willem Eduard Keuning, 1887-1939) leidde een tragisch leven. Enerzijds was hij een streng calvinist, anderzijds viel hij op jongetjes. In 1924 werd hij als schoolmeester betrapt op homoseksuele contacten met minderjarigen en veroordeeld tot 8 maanden cel. In 1939 schrijft hij na de jaarwisseling in 5 weken 71 gedichten waarna hij lichamelijk uitgeput is. Daarna is hij doodziek en overlijdt op 22 mei van dat jaar. De worsteling en de tegenstelling in het leven van Willem de Merode weerspiegelen in zijn verstilde poëzie.