Wat doe je met zwerfstenen

Toen we in 2005 in dit huis kwamen wonen was de voortuin een zee van zwartgele waaltjes. De achtertuin was een zee van rode en roodgele waaltjes met een piepklein stukje verdronken gras. Niet precies ons idee van een mooie tuin, dus al in het vroege voorjaar van 2006 hebben wij een heleboel waaltjes gerooid, de tuin vol zwarte grond gestort en volgezet met mooie en bijzondere planten. Die waaltjes moesten ergens heen en we maakten er stapels van naast het huis, waar de carport moest komen. Heel mooi en aardig, maar de stapels werden groot en gevaarlijk hoog. Zeker voor spelende buurjongetjes, die allemaal een jaar of 6 bleken en allemaal graag een balletje trapten tegen nou juist die muur. Dus hebben we een deel van de waaltjes gebruikt om een plantenbak te vormen onder het raam.

Einstürzende Felsblocken

Dat heeft een jaar of 2 prima dienst gedaan, tot we alle zwartgele steentjes gerooid hadden die we kwijt wouden. Er ligt nog een kronkelend pad naar de voordeur en een strookje onder het raam. Wel zo handig voor de glazenwasser en de postbode. En voor ons natuurlijk. De geelzwarte waaltjes hebben we op Marktplaats gezet en we hadden al snel een koper. Hij had een oprit in precies dezelfde kleur en wou er nog wel wat vierkante meters bij. Eigenlijk precies 1 vierkante meter meer dan wat wij te koop aanboden, maar dat was snel opgelost door de plantenbak af te breken. Geen grote moeite: de steentjes hadden we alleen opgestapeld. En wij zijn fan van een wat natuurlijker ogende tuin, dus we wilden de plantenbak toch al gaan maken van zwerfstenen. En daar zijn we fanatiek aan begonnen.

Gelukkig bedekt de campanula veel.

We zijn nog steeds fanatiek aan het stenen verzamelen, maar.... Dat kan niet zomaar overal en bovendien zoeken we wel een beetje mooie stenen. En als we wandelen kunnen we wel wat steen meenemen, maar het aantal kilo's in de rugzak is beperkt. Zeker als je nog een eind wil wandelen. Dus doen we het langzaam aan en zoeken we vooral mooie stenen en stapelen we dit voorjaar weer een extra stukje plantenbakmuur. En heel misschien kunnen we dan de paaltjes op de hoeken van de plantenbak afzagen. Want die zijn nu wel erg lelijk. Het was een tijdelijke oplossing. En zeg nu zelf, 4 jaar is toch heel tijdelijk?

Met dank aan Aragog voor haar vraag en het idee voor dit blog.