Aaaaaaaaah!!!!!!

5½, 11....op naar 16½

27 maart 2000 Johan leren kennen. 27 september 2005 getrouwd.

27 maart 2011. Dubbel feest

Vandaag gevierd dat we elkaar 11 jaar kennen en 5½ jaar getrouwd zijn. Op naar de volgende mijlpaal. Lieve Johan, ik hou van je en ik hoop dat we minder tranen nodig hebben en nog meer lachen en genieten dan nu al. Zullen we nou vanavond eindelijk die champagne open trekken?

De klapekster

We waren een beetje druk vandaag. Eerst een huis kijken en vanmiddag achter een kraampje op een markt. En dat na heel drukke weken. Het lijkt wel of iedereen denkt dat de laatste maanden van het jaar druk zijn. Dus cursussen, overleg en vergaderingen, die plan je in de eerste maanden van het jaar. En daardoor stond onze agenda de laatste weken overvol. Maar goed, die heel drukke periode is geweest en goed afgesloten. Cursus geologie met goed gevolg (bijna) afgerond. Alleen nog een zaterdag op excursie. Cursus over het gebied afgerond. Misschien heb ik volgend jaar tussen de derde aflevering van de cursus geologie door nog tijd voor een cursus vogelherkenning. Verenkleed herkennen gaat nog wel, maar een geluid herkennen vind ik reuzemoeilijk.

Keep

Vandaag kon ik het nog redden met mijn kennis van plaatjes. Vanmorgen zat er heel kort een soort vinkje met een kuif op de schutting.Dat was een keep dacht ik. Of een kneu. Familie, wel een heel ander vogeltje, maar die naam, die lijkt zo op elkaar.Tot ik het vogelboek erbij pakte. Een keep dus, eerste gok was goed.

En even later terwijl we in de auto zaten zag ik een klapekster. Of een grauwe klauwier. Maar die zijn zeldzaam. Dus een klapekster. En weer had ik gelijk zag ik later in het vogelboek. En dat ik dacht aan een grauwe klauwier was nog niet zo gek. Ze zijn familie en ze lijken op elkaar. Zeker de mannetjes. Klauwieren hebben een beige buik maar zien er verder net zo uit. En ik weet dat ze in de buurt voorkomen. In ieder geval, ik had een goede dag. Twee vogels gespot die ik nog niet zo vaak gezien had. Hondsmoe, maar wel gelukkig van wat we gedaan en gezien hebben. En erg voldaan.

Klapekster

Prille lente

in het Strubben Kniphorstbos tussen Schipborg en Anloo. Voor de laatste keer hebben we de auto geparkeerd in het Paraboolduin, aan de noordkant. De nieuwe parkeerplaats is nog niet klaar, maar het hek rondom de nieuwe werkzaamheden wel. De laatste dingen moeten nog afgewerkt, maar er is heel veel veranderd. Dat wordt pas heel mooi zichtbaar als alles weer begroeid is, maar de contouren zijn zo aan het eind van de winter, met een felle zon, het best te zien.

Panorama van het paraboolduin

Dit was een lariksbos, nu kun je de galgeberg zien en de toplaag is weg

De karresporen bij D8 vanaf een grafheuvel. Hier is nog niets veranderd.

Deze roodborst vindt het routepaaltje bij hunebed D8 wel een fijn plekje, te zien aan de sporen

De galgeberg is mooi hersteld, het fietspad iets omgelegd.

Lente in Anloo

We houden erg van de esdorpen in Drente, maar misschien wel favoriet is het kerkdorp Anloo. Vooral de Magnuskerk uit de elfde eeuw trekt de aandacht en in de prille lente is de brink erg mooi. Hier gewoon een paar foto's, voordat we gingen wandelen in het Strubben-Kniphorst bos. Daar is fase 1 van het onderhoud bijna klaar, zodat je de archeologische kenmerken van het gebied weer heel mooi kunt zien. Maar die foto's komen in een volgend blog.

Magnuskerk Anloo gezien vanaf de toren

Magnuskerk Anloo gezien vanaf het schip

Mooi Drents vlechtwerk in een schuur aan de kerkbrink

Krokus in volle glorie

Speenkruid, de eerste bloempjes

Boerderij gezien vanaf de kerkbrink met alle kleuren krokus

Nachtegaal van slag?

In mijn berichtje van zondag vermeldde ik de nachtegaal die al op 13 maart boven in de boom zat te zingen. Mijn broer zag op de Veluwe op dezelfde dag een nachtegaal in de tuin van mijn ouders. Veel te vroeg in het jaar volgens vogelkenners. In het vogelboek staat dan ook: de nachtegaal is een zomergast en is in Nederland slechts te horen van eind april tot begin juni. Een fout in de determinatie zul je denken, maar dat denk ik niet.

nachtegaal

Mijn broer heeft het vogeltje een hele tijd gezien en hij weet wel wat van vogels. Ik heb zeker een kwartier geluisterd naar mijn nachtegaal en ik ken geen vogel met zo'n repertoire. Een zanglijster is een eentonige krasser vergeleken bij deze woordkunstenaar. Een boomleeuwerik zingt wel mooi, maar maar 1 deuntje. Een veldleeuwerik is virtuoos, maar hangt stil in de lucht tijdens zijn zang. Overigens hebben al deze vogels niet zo'n mooi afwisselend en compleet gezang als de nachtegaal.

spreeuw

Ik heb voor de zekerheid www.ratata.nl er nog eens op nageslagen en wat ik hoorde was een nachtegaal. De enige vogel die qua zangstem kan concurreren is een spreeuw. Maar in de boomtop zat een klein bruin onooglijk vogeltje, en dat is de spreeuw zeker niet. De spreeuw die in de nok van ons huis nestelt kan er anders ook wat van. Hij is een echte stadsjongen; ik heb de ringtones van Siemens en Nokia voorbij horen komen in zijn concerten. Maar als je ze vergelijkt is hij meer een variétéartiest, de nachtegaal meer een operazanger.

Nou weet ik dat de vogelboeken zeggen dat de nachtegaal pas zingt vanaf eind april, maar ik denk dat dat een beetje achterhaald is. Het klimaat verandert en dat is het duidelijkst te zien in de jaargetijden. Die beginnen eerder en zijn ook wat duidelijker te herkennen. De eerste melding van een zingende nachtegaal die ik kon vinden in 2010 viel op 30 maart. In 2009 werd er een zingende nachtegaal waargenomen op 5 april en in 2008 op 31 maart. Dat is dus standaard een maand vroeger dan eind april, wat nog in de vogelboeken staat. Ik hoorde een nachtegaal op 13 maart, 2 weken eerder dan wat tegenwoordig standaard is. Niet onwaarschijnlijk na een vroege winter. En nou maar hopen dat hij de bode was van een vroeg en lang voorjaar.

Wat doe je met zwerfstenen

Toen we in 2005 in dit huis kwamen wonen was de voortuin een zee van zwartgele waaltjes. De achtertuin was een zee van rode en roodgele waaltjes met een piepklein stukje verdronken gras. Niet precies ons idee van een mooie tuin, dus al in het vroege voorjaar van 2006 hebben wij een heleboel waaltjes gerooid, de tuin vol zwarte grond gestort en volgezet met mooie en bijzondere planten. Die waaltjes moesten ergens heen en we maakten er stapels van naast het huis, waar de carport moest komen. Heel mooi en aardig, maar de stapels werden groot en gevaarlijk hoog. Zeker voor spelende buurjongetjes, die allemaal een jaar of 6 bleken en allemaal graag een balletje trapten tegen nou juist die muur. Dus hebben we een deel van de waaltjes gebruikt om een plantenbak te vormen onder het raam.

Einstürzende Felsblocken

Dat heeft een jaar of 2 prima dienst gedaan, tot we alle zwartgele steentjes gerooid hadden die we kwijt wouden. Er ligt nog een kronkelend pad naar de voordeur en een strookje onder het raam. Wel zo handig voor de glazenwasser en de postbode. En voor ons natuurlijk. De geelzwarte waaltjes hebben we op Marktplaats gezet en we hadden al snel een koper. Hij had een oprit in precies dezelfde kleur en wou er nog wel wat vierkante meters bij. Eigenlijk precies 1 vierkante meter meer dan wat wij te koop aanboden, maar dat was snel opgelost door de plantenbak af te breken. Geen grote moeite: de steentjes hadden we alleen opgestapeld. En wij zijn fan van een wat natuurlijker ogende tuin, dus we wilden de plantenbak toch al gaan maken van zwerfstenen. En daar zijn we fanatiek aan begonnen.

Gelukkig bedekt de campanula veel.

We zijn nog steeds fanatiek aan het stenen verzamelen, maar.... Dat kan niet zomaar overal en bovendien zoeken we wel een beetje mooie stenen. En als we wandelen kunnen we wel wat steen meenemen, maar het aantal kilo's in de rugzak is beperkt. Zeker als je nog een eind wil wandelen. Dus doen we het langzaam aan en zoeken we vooral mooie stenen en stapelen we dit voorjaar weer een extra stukje plantenbakmuur. En heel misschien kunnen we dan de paaltjes op de hoeken van de plantenbak afzagen. Want die zijn nu wel erg lelijk. Het was een tijdelijke oplossing. En zeg nu zelf, 4 jaar is toch heel tijdelijk?

Met dank aan Aragog voor haar vraag en het idee voor dit blog.

Wandeling bij de voorde

De voorde, met touw en bruggetje en hoge afkalvende wanden.

Vanmiddag hebben we een wandeling gemaakt bij Papenvoort, door de voorde (6! veel te hoge overstapjes) en door het bos terug. Op het weggetje naar de voorde zagen we 2 reeën op volle vaart rennen. We zagen al gauw waarom ze het op een lopen gezet hadden. Over het pad reed een kleine rode Suzuki met 2 jongemannen. Het spijt me een beetje dat ik het nummerbord niet opgeschreven heb om door te geven aan de boswachter. Er zijn genoeg weggetjes waar je nog wel door het zand kunt crossen, hier verstoorden ze het wild. De voorde zelf was vredig als altijd, hoewel al dat nieuwe hekwerk het beeld wel ernstig verstoort. Bovendien werkt het niet, gezien alle verbogen draden, waar duidelijk mensen doorheen zijn gekropen.

Snelstromend water in de voorde

Prachtige oeverwanden voor een ijsvogel(nest)

De eerste madeliefjes. Er bloeit weer wat!

Korstmos en gewoon mos op een omgevallen boomstam

detailfoto korstmos en gewoon mos

Na een leuke wandeling door bos en langs de beek kwamen we redelijk dicht bij de auto opnieuw reeën tegen, moeilijk te zien maar dit keer rustig aan het grazen. En bovenin een grote oude iep zat een nachtegaal te zingen alsof het nooit winter geweest is en nooit weer winter zal worden. Heer en meester van het beekdal, met een groot repertoire en hij klonk ongeveer zo. Geluid 1 (mp3) Ik vond nog een mooie pagina, maar daar zingt de nachtegaal niet met zoveel verve als het mannetje wat wij hoorden. Geluid 2 en achtergrondinformatie

Het was al met al een prachtige wandeling.

Verlangen