zondag, januari 02, 2011

Kerstkaart van volgend jaar



Echtgenoot zat vlak naast de boom toen Yoda voor het eerst in de kerstboom klom. Hij schoot spontaan in de slappe lach toen hij het koppie ontdekte dat vlakbij zijn hoofd, als een verlichte kerstbal tussen de takken hing. Katerlief klimt in de boom en gaat dan liggen op een paar takken tegelijk, vlakbij de stam. En dan tikt hij net zolang tegen een bal of een ster tot die uit de boom vliegen. Succes! Of hij gaat op zijn achterpootjes op een stoel staan om een hoge bal uit de boom te tikken. Meestal lukt dat gelukkig niet. En als het wel lukt: alle ballen dit jaar zijn van plastic of ander onbreekbaar materiaal.

Vorig jaar woonde Yoda nog maar kort bij ons en hebben we maar geen boom opgezet. Dit jaar hebben we heel verstandig besloten om alle breekbare spullen in de doos te laten zitten. Onze glazen vogels en muziekinstrumentjes en mooie ballen met kraaltjes en figuren zitten er niet in. Alleen de kerstengel hangt er in, maar dan wel vlakbij de top en tussen de takken, zodat hij zelfs niet breekt als de hele boom valt. En die kans is er best met zo'n rakker.

We hebben normaal een hele reeks vogels in de boom, maar dit jaar beperkt tot een paar veren exemplaren waarvan we er meer hebben en die wel een stootje kunnen hebben. Daarvan zit er 1 blijkbaar onbereikbaar, de andere 2 zijn al gevangen. Gelukkig lag er 1 nog ongedeerd onder de boom, maar de andere werd door poes Tari keurig als buit ingeleverd. Ze vangt zo graag prooi voor ons.

Omdat dat vogeltje kapot is gingen we in het tuincentrum even kijken naar een vervanger. Ook handig voor in kerststukjes en het is altijd leuk om even te snuffelen tussen de afgeprijsde zaken. We vonden een doosje met roodborstjes, mooier dan de vogels die we nu hebben. Om te kijken hoe dat staat in de boom heb ik er vast 1 ingehangen, hoog bij de vogel die tot nu toe alles overleefd heeft. FOUT!

Die vogel overleefde wel. Maar de andere die nog in het doosje op tafel stonden maar ternauwernood. Zo'n plastic dekseltje heb je er als kat natuurlijk zo afgepeuterd. En al ruikt het niet als een vogel; het ziet er wel uit als vogel en dus is het prooi. Ik heb onze twee boeven de hemel in geprezen voor hun ontdekking en nog net op tijd het doosje veilig opgeborgen.

Volgend jaar zetten we de boom gewoon weer neer. Met voorzichtig net iets meer inhoud behalve op de onderste takken. Dat blijft het domein van plastic ballen en jonge katten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat hier uw bericht achter, maar hou het vrolijk.