Egypte, 6 jaar geleden.

Tempel van Haptsjepsoet

Tempel van Horus

Piramide van Djoser

 
De sfinx

 

Caìro

Ideeën tuimelen door mijn hoofd

Kent u die uitdrukking dames en heren? Als muizen die tuimelen door de houtsnippers. Ik ben er zo druk mee, dat mijn gedachten niet meer tot stilstand komen. Hoeft ook even niet, behalve als ik slaap. Als ik die gedachten nou in slagorde weet te krijgen heb ik binnenkort groot nieuws. En anders gaat het leven door zoals het gaat. Met een cursus geologie die voorlopig mijn dinsdagavond vult. En dan thuis nog even zitten, om het allemaal te laten bezinken. Niet nog meer getuimel in mijn hoofd.

Knutselwerkje

De koffiezetter moest ontkalkt worden, de jonge kater was strontvervelend en tussendoor zat ik wat te knutselen. En toen kwam vanwege al die vervelende dingen zomaar dit vervelende ventje uit mijn vingers. Knip en plakwerk voor een druilerige dinsdagochtend.

En toen zag ik in de map nog een ander knutselwerkje. Ik gebruik hootsuite voor mijn twitter en die knutselen wat af zag ik. Misschien moet ik nog eens even uitzoeken of ik dit in kan sturen.

Kerstkaart van volgend jaar

Echtgenoot zat vlak naast de boom toen Yoda voor het eerst in de kerstboom klom. Hij schoot spontaan in de slappe lach toen hij het koppie ontdekte dat vlakbij zijn hoofd, als een verlichte kerstbal tussen de takken hing. Katerlief klimt in de boom en gaat dan liggen op een paar takken tegelijk, vlakbij de stam. En dan tikt hij net zolang tegen een bal of een ster tot die uit de boom vliegen. Succes! Of hij gaat op zijn achterpootjes op een stoel staan om een hoge bal uit de boom te tikken. Meestal lukt dat gelukkig niet. En als het wel lukt: alle ballen dit jaar zijn van plastic of ander onbreekbaar materiaal.

Vorig jaar woonde Yoda nog maar kort bij ons en hebben we maar geen boom opgezet. Dit jaar hebben we heel verstandig besloten om alle breekbare spullen in de doos te laten zitten. Onze glazen vogels en muziekinstrumentjes en mooie ballen met kraaltjes en figuren zitten er niet in. Alleen de kerstengel hangt er in, maar dan wel vlakbij de top en tussen de takken, zodat hij zelfs niet breekt als de hele boom valt. En die kans is er best met zo'n rakker.

We hebben normaal een hele reeks vogels in de boom, maar dit jaar beperkt tot een paar veren exemplaren waarvan we er meer hebben en die wel een stootje kunnen hebben. Daarvan zit er 1 blijkbaar onbereikbaar, de andere 2 zijn al gevangen. Gelukkig lag er 1 nog ongedeerd onder de boom, maar de andere werd door poes Tari keurig als buit ingeleverd. Ze vangt zo graag prooi voor ons.

Omdat dat vogeltje kapot is gingen we in het tuincentrum even kijken naar een vervanger. Ook handig voor in kerststukjes en het is altijd leuk om even te snuffelen tussen de afgeprijsde zaken. We vonden een doosje met roodborstjes, mooier dan de vogels die we nu hebben. Om te kijken hoe dat staat in de boom heb ik er vast 1 ingehangen, hoog bij de vogel die tot nu toe alles overleefd heeft. FOUT!

Die vogel overleefde wel. Maar de andere die nog in het doosje op tafel stonden maar ternauwernood. Zo'n plastic dekseltje heb je er als kat natuurlijk zo afgepeuterd. En al ruikt het niet als een vogel; het ziet er wel uit als vogel en dus is het prooi. Ik heb onze twee boeven de hemel in geprezen voor hun ontdekking en nog net op tijd het doosje veilig opgeborgen.

Volgend jaar zetten we de boom gewoon weer neer. Met voorzichtig net iets meer inhoud behalve op de onderste takken. Dat blijft het domein van plastic ballen en jonge katten.

Ganzen

Nog even een overzichtje gemaakt met hulp van de vogelbescherming. Die ook een mooie folder in pdf hebben trouwens. Hier vliegen heel veel brandganzen en dat was jaren geleden nog niet zo. En ook zwanen en kraanvogels komen over. Volgende keer dat ik dat heerlijke gegak in de lucht hoor ga ik met de hulp van bovenstaand fototje toch eens kijken of ik de andere ganzen ook kan herkennen.

Het nieuwe jaar ingewandeld

De zon scheen, de wereld is mooi en wij waren vrij vandaag. Een prachtige gelegenheid om even de spieren aan het werk te zetten en de brakheid eruit te lopen. Geen kater, dat krijg je niet van 2 glazen champagne. Maar wel de brakheid van dagen zwaar verkouden en hangerigheid en kort daglicht. Dus wandelschoenen aan, auto geparkeerd bij Oudemolen en lekker een rondje gewandeld. Niet zo heel ver, daarvoor was ik te moe. En ik kreeg een hongerklap. (Heel fijn zo'n oude reep in je tas die ooit hopeloos gesmolten is en uit vorm maar nog wel eetbaar als je een hongerklap krijgt en niks anders bij je hebt :-) En ik had koorts tegen het eind van de wandeling.

Maar het is er zo mooi. En je ziet nog altijd groei en bloei in januari. Trilzwammen, knoppen met blaadjes, ganzen en zwanen. Het blijft fascinerend die natuur. Mijn dynamo is weer opgeladen, al zijn mijn spieren moe.Het was niet heel laat vannacht, maar je slaapt toch niet met oud en nieuw. Er wordt zoveel vuurwerk afgestoken. Nog steeds trouwens, het is blijkbaar niet opgegaan in de mist van gisteren. En ik vind vuurwerk echt wel leuk, maar de dieren vinden er niks aan. We hebben een kelderkast die echt middenin het huis zit. Ver weg van het lawaai en een veilig hol. Daar is onze jonge kater ingekropen en hij zat er nog in toen wij om 2 uur naar bed gingen.

De oude poes is er al een beetje aan gewend, zolang ze maar vlakbij ons is gaat het met haar wel goed. Zelfs toen wij even boven met het licht uit keken naar wat siervuurwerk bleef ze vlakbij ons. Wat mij betreft verbieden ze het spul voor de losse verkoop. Gewoon centraal hier en daar mooi siervuurwerk is wel genoeg. De smog was zo dik gisteren dat ik niet buiten kon zijn. De stank hangt er vandaag ook nog, al is het een heerlijke ijskoude noordenwind die een boel schoon maakt. Maar de vogels zijn nog bang, de katten schrikken nog bij elke boem en alle dieren hebben het al moeilijk genoeg met de vroege winter. Ik wil werkelijk niet weten hoeveel vogeltjes er dood gaan omdat ze gedwongen worden om met oud en nieuw een rustige plek op te zoeken.

Verder klaag ik niet over de jaarwisseling. 2010 is dood, lang leve 2011. Een jaar zonder veel opzienbarends, geen hoogtepunten, geen dieptepunten. Wel veel zorgen, ook veel moois. Veel ziekte, maar dat hoort bij bejaarde ouders. Ook wel veel vreugde. Gewoon geen opzienbarend jaar. Dat mag 2011 dan weer worden. En ondertussen geniet u nog maar even van de mooie plaatjes. Doe ik het ook.