Dubbel droppie

Vandaag zijn we even op de fiets naar Rolde geweest, kaas halen. Nou ja, kaas halen was ons excuus voor een uitstapje. Er zou ook markt zijn, maar daar bleek niets van te kloppen. Internet is mooi, maar soms ook heel onbetrouwbaar. Nou ja, daar was de fietstocht niet minder mooi om. Het waaide hard, uit het zuiden, maar we hadden de route zo uitgestippeld dat we niet teveel wind tegen hadden. Bijna alle paden die we richting zuid fietsten hadden mooie beschutting in de berm, en op het open veld fietsten we meestal lekker naar het noorden.

In ieder geval, het dorp was heel rustig en op de terugweg zijn we even gestopt voorbij Balloo, bij de vistrappen in het Lonerdiepje. In het stuk wat opnieuw opengemaakt is en de oorspronkelijke loop volgt, niet in het brede kanaal. Hoe dat vroeger zo'n klein loopje kon zijn vraag je je wel eens af, het kanaal is echt breed. Maar ja, vroeger werd er ook veel minder land bewoond, zeker in Drenthe. En niet eens heel vroeger, maar tot 1742 wel.

We zagen er 2 ooievaars lekker scharrelen in het pas gemaaide veld. Dat kan daar ook alleen in de hoogzomer, dat maaien, want de velden zijn ouderwets drassig. En hoewel ik op dat stuk nog nooit orchideeën gezien heb staan er wel allerlei mooie planten die van natte voeten houden. En een paar libellen, hoewel het wel heel hard waaide. Maar in de luwte van wat bosjes waren er toch 2 aan het jagen op insecten. Een glazenwasser heb ik geloof ik op de foto gezet.

Thuis gekomen wachtte er een eigen kat in de tuin onder de carport. Ze liep direct mee naar binnen omdat het daar een paar graden koeler was. Niet koel, dat kun je ruim 30°C niet noemen. Op het witte tafeltje lag Venco nog lekker te slapen, precies zoals we hem achtergelaten hadden. Hij wipte ook snel naar binnen, de keuken in en liep om mijn voeten te drentelen terwijl ik vast wat eten voor 's avonds en de volgende dag klaarmaakte. Bijna onweerstaanbaar, die grote ogen en dat schrille miauw.

Maar goed, niet aan toegegeven, en Venco ging terug naar zijn tafeltje. Het was ook veel te warm voor allerlei strapatsen, zelfs voor een katje van een week of 9. Maar even later zat er toch een klein katje bij de harde brokjes te snoepen, we dachten dat Venco alvast een voorschotje nam. Maar helemaal niet, Venco heeft een broertje. Net zo oud, duidelijk uit hetzelfde nest maar ook duidelijk dominant en behoorlijk zwaarder. Jammer, maar 2 van die mormels is toch echt teveel. Dus we hebben beide katjes maar uit de tuin verdonkt, met veel moeite en veel volharding.

Wel heel moeilijk hoor, maar dit kan echt niet. Onze bejaarde kat kan er niet mee omgaan, ze gaat er aan onderdoor. Een klein kitten dat haar overgebleven brokjes opeet, of de zakjes die ze niet lust.... dat gaat nog wel. Maar een brutaal broertje dat haar brommend bij haar eigen bakje wegjaagt, dat gaat gewoon niet. Arme Droppie, ik had je zo graag af en toe wat lekkers toegestopt. En je was best een leuk vriendje voor onze poes. Maar het gaat niet. Pfoe wat moeilijk, kiezen met je verstand en niet met je hart. Maar je moet het maar rooien met je broertje bij de buurman. Tot ziens Droppie, en dat je maar een grote kater mag worden die zijn broertje ooit uit huis zet......;-)