Ik heb spierpijn in mijn bovenbenen, en toch ga ik zometeen weer wandelen. Gisteren ook nog gedaan, naar het stadsbos. Of stadspark, net hoe je het wilt noemen. Onder de bomen is de grond nog goed bevroren, en zijn de paadjes nog glad. Het bruggetje zonder leuning heb ik maar vermeden, dat vond ik te eng. Maar even doorlopen tussen de oude bomen is heerlijk. Die bomen zijn ouder dan de meeste bossen hier. Misschien dat er op de Veluwe ouder bos is, maar in de rest van het land staan de monumentale bomen toch echt bij oude huizen en in oude parken.Wandelen is de enige remedie tegen lappenmand die bij mij echt werkt. Tegen de rugpijn (een jaar geleden ongeveer begon de spit die me 6 weken thuis hield) tegen de snotverkouden kop (nou ja, mond open en doorstiefelen maar, maar erger wordt de verkoudheid er niet van) tegen de muizenissen in die kop. En al is het weer vandaag ronduit somber, ik wil toch even een eindje wandelen. Ik moet nog brood halen, en melk (zelfs de houdbare is op, terwijl we haast nooit melk gebruiken) en kijken of er oliebollenmix over is in de supermarkt.
Dat is namelijk heel makkelijk te gebruiken om rozijnebrood te maken, en dat is wel lekker voor in het weekend. De broodbakmachine staat hier toch heel vaak aan, ook op dit moment. Het is een nieuwe, de doos staat nog in de kamer. Die is geclaimd door de Abbessijn, en als een Abbesijn iets claimt dan blijf je er van af. Nu draait er duits roggebrood in de machine, goed om mee te nemen naar het werk. En de droger staat nog aan, dus ik kan het huis nog niet veilig verlaten.Maar straks trek ik de stoute schonen aan en ga ik wandelen, door de regen, doro de kou. Soms wou ik dat ik niet zo dapper was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat hier uw bericht achter, maar hou het vrolijk.