Vakantie in Duitsland

Het lijkt wel of ik vandaag vakantie heb gehad. Het begon eigenlijk eerder deze week. Mijn man werkt weer, en ik moet weer met de grote stroom meezwemmen. Meedoen met volwassen mensen terwijl ik nog steeds helemaal niet volwassen wil zijn. Normaal doen, carrière maken, hard werken en je kop houden. Niks voor mij, en dus gaat het niet zo goed. Ik zat alleen, verkouden, en er kwam niets uit mijn handen. Zelfs de simpelste dingen niet. Ik heb gebeld maar kreeg een antwoordapparaat. Ik heb geschreven maar de brief werd te slecht om op te sturen. Gesurfd maar niet gevonden, en dat overkomt me niet zo vaak.

Woensdagavond was de maat vol: ik voelde me waardeloos en eenzaam. Manlief had zijn werk en vertelde dat hij maandag weer weg zou zijn, tegen de verwachting in. Ik voelde me zielig en verward en verlaten. 's Nachts droomde ik. Niet dat het op papier zo'n nare droom lijkt, maar voor mij was het een nachtmerrie.

Ik dwaalde door een verbouwde kerk, een Duitse Romaanse kerk met 2 torens. Als kerk was het niet meer in dienst. Een deel was koffieruimte en ontmoetingzaal, een deel was winkel waar ze sjarrewarrie verkochten, en er was een fietsenzaak. In mijn droom liep ik met mijn man de sjarrewarrie te keuren voor de uitverkoop. Alles wat echt rotzooi was mocht weg, en de winkel zou dat nooit meer gaan verkopen. Dus alle plastic, lachende laven, duiveltjes in doosjes, kinderspeelgoed met veel lawaai en plastic...het kreeg een sticker en zou in de container gaan.
Vervolgens liepen we door de fietsenwinkel, en daar was ook heel veel rotzooi. Alle nephelmen, plastic fietsen zonder ketting, alle rotzooi, wij mochten het weggooien. Soms met hele dure prijskaartjes en nog in de doos of plastic verpakking.

Hoe ik van die winkel in de toren kwam weet ik niet meer, maar in mijn droom was ik heel logisch een ladder opgeklommen naar een platform in de linkertoren (als je voor de kerk staat links). Mijn man was bezig de ladder op te hijsen, om hem tegen een richel hoog in de muur te zetten. De ladder was lang, van hout en niet erg stevig in de knik omdat hij zo languit stond. De richel was zo hoog als een hooiberg.

De muren van de toren waren wit, mooi afgewerkt en bovenin waren aan 3 kanten mooie ramen, kleine boogvormige. Sommige met glas in lood, maar genoeg met gewoon glas zodat er goed licht scheen op de muren en de ladder. Tegen mijn gewoonte in (ik heb behoorlijke hoogtevrees) klom ik de ladder op naar een smalle richel bovenin, met ongeveer 2 meter muur onder de ramen. Die muren hingen vol met kunst, behalve de muur zonder ramen. Daar stond een klein aanrechtje, zodat je koffie kon zetten en schoonmaakspullen. Er was ook een kraan en water.

Vlak voor mijn ogen hing geen schilderij, maar een verknipte tekening van wilde rozen in allemaal kleine raargevormde lijstjes, van blinkend goud. Ik vond het niet mooi: heel kitscherig. Onze kat stond op dat moment aan mijn voeten te schreeuwen, het gekke beest was ook de ladder opgeklommen en durfde nu natuurlijk niet naar beneden. Ik ook niet trouwens, maar mijn man was weg. Een andere weg dan de ladder kon ik niet vinden, hoewel ik wist dat ik op het dak van de kerk kon komen, en zelfs op het dak van de toren zelf. Maar met mijn hoogtevrees. Ik kroop in elkaar en jankte van angst, met een schreeuwende kat naast me en zonder uitweg.

De droom is door mijn man wel uitgelegd, maar staat me nog heel levendig voor ogen. Ik word er nog steeds een beetje bang van. En ik ben nog steeds een beetje uit mijn doen. Om toch weer wat op te vrolijken, en om nog een beetje vakantiegevoel te krijgen hebben we vandaag een dagje Duitsland gepland. Winkelen in een Duitse supermarkt vinden we beide leuk, en we moesten toch de wekelijkse boodschappen halen. We zijn naar Lingen geweest, een leuk stadje niet zo ver over de grens. Het is fijn daar, niet heel groot maar wel compleet, niet alleen een supermarkt maar allerlei winkels en een leuke markt en wat oude huizen.

De zon scheen, we hebben lekker brood en (zelfgemaakte kers-) tomatensoep gegeten op een bankje, flesje drinken in de stad en later een broodje van een bakker. Het was een leuke dag, echt een minivakantie. Op het marktplein was een groepje kinderen lekker aan het spelen met de fontein. Vooral van 1 rebels jochie genoot ik: hij probeerde met zijn hand alle stralen te belemmeren zodat ze goed gingen spuiten. Zoveel lol.

Wat fijn om zo dicht bij huis even heerlijk in het buitenland te zijn.