Apple crumble

Als ik in de keuken sta doe ik maar wat. Ik leef me er eigenlijk gewoon lekker uit. Ik hou van koken, en ik hou van bakken. Als tiener was ik enorm verwend met een prachtige oven met een mooie evenwichtige warmteverdeling. Zelfs supergrote soezen waren geen probleem, en elk weekend werd er van mij lekkers voor 6 personen verwacht. Ik kan me nog heel goed mijn eerste vlaai herinneren, met kneden en rijzen en wachten en toch lekker. Of mijn tulband met rozenglazuur, of mijn eerste eigen paté. Handig die oven.

Sinds die dag heb ik nooit meer zo’n goeie oven gehad, maar ik red me er wel mee. Soezen gaat niet, ook niet met de combimagnetron die ik nu heb. Hij is nooit goed geweest, sinds de dag van aanschaf is het al afwachten welk knopje vandaag wel wil, en welk knopje vandaag weer dienst weigert. Maar ik krijg de oven altijd wel aan, en hij is nog niet af. Pas weggooien als het af is en niet meer te repareren. Ik ben niet van deze maatschappij.

We bakken sinds een aantal maanden ons eigen brood, en dat bevalt prima. De broodbakmachine is daar beter voor dan de oven, en we hebben ontdekt dat de broodmix van de euroshopper het makkelijkst lekker brood maakt. Handjevol lijnzaad erbij, scheut olie en wat vlokken, zaadjes naar keus, we brouwen er wat van. Gisteren had ik de kriebels en heb ik zongedroogde tomaat door het brood gegooid, en maanzaad, en kruiden. Iets op t randje eigenlijk, maar t brood is prachtig geworden. Ongeveer hetzelfde deeg als ik maak voor pizza, maar dan als brood. Lekker voor heel af en toe.

Vandaag moest ik even afreageren, en terwijl echtgenoot zalige chili-con-carne stond te maken, ging ik aan het toetje. Deegje maken van 80 gram boter, 80 gram suiker, 1 ei, 105 gram bloem en 15 gram kokos. Drie appels schillen, in plakjes in kleine vormpjes. Zakje vanillesuiker per appel erover, en dan het deeg in een laagje. Half uurtje in een voorverwarmde oven van 200 °C en je hebt een zalige apple crumble. Zondig natuurlijk, maar wel een uitermate luxe toetje voor heel weinig geld. Eigenlijk hoort er nog clotted cream over, maar we zijn ook weer niet helemaal van de pot gerukt. Dit is wel erg genoeg voor een weekend. Of morgen misschien toch nog tiramitoe?