Onder dwang

Pas sinds deze zomer komt de kat, een abessijn, buitenshuis. Voorheen bleef ze altijd binnen, of het nou zolder of flat was. Haar enige buiten was een balkon. Maar sinds de verhuizing naar een hoekhuis met grote tuin is de mogelijkheid gekomen om haar buiten te laten.

Deze zomer was het warm, en heel af en toe mocht ze in het begin buiten neuzen. Alle gaten in de schutting zijn ontdekt en gedicht. Ze is niet meer zo jong, dus over de schutting klimmen doet ze niet meer zonder aanleiding. Twee keer heeft ze bezoek gehad van een jonge kater met veel bravoure, maar die werd zonder aarzelen weggemept.

Sinds de kat naar buiten mag wil ze ook bij elke gelegenheid de tuindeur open hebben. Ze vindt regen niet fijn, maar ze moet het toch eerst zelf voelen voor ze genoegen neemt met een dichte deur. En zodra ze ontdekt dat 's ochtends de zon schijnt, worden we uit bed gehaald om de deur open te doen.

Haar stemgeluid is formidabel. Als wij om praktische redenen besluiten om haar even binnen te halen of te houden is het commentaar op de dichte deur niet zachtzinnig. Luid miauwend dwingt ze je om gewoon de deur open te doen. Daar ben je per slot van rekening voor aangenomen.