vrijdag, september 15, 2006

Muziek

De wekker staat elke ochtend op muziek, als het even kan klassiek. Dat is lang niet altijd rustig, maar net als met pop wordt er in de vroege ochtend wel een beetje aan gedacht. De wekker staat niet op radio 4. Er wordt heel weinig gesproken, maar als ik 's avonds controleer of hij wel goed staat hoor ik steevast jazz of lichte muziek. De bandbreedte is ook heel smal, dus ik denk dat het NRW3 is. Hoe dan ook, het is meestal prettig wakker worden, behalve het ongoddelijk vroege uur dan.

Vanmorgen was ik weer vroeg
wakker, ook al ging de wekker niet. Na een uurtje banjeren door het huis ging ik weer liggen. Nog een half uurtje later kwam de kat eisen dat we op zouden staan. Ik had uiteraard de deur al voor haar opengedaan, maar we moesten ook nog opstaan van de dame. Ondanks dat ze gesteriliseerd is, is ze nu toch een beetje krols. Met haar formidabele miauw helpen zelfs oordopjes niet.

Ik heb lekker de radio op 4 gezet en ben nog even blijven liggen. Nou ja even, toch zeker een uur. Lekker ontspannen, met heel afwisselende muziek, heerlijk genieten. Ik vind het best jammer dat klassiek zo vaak ouderwets gevonden wordt. Ik kan me helemaal inleven, erg genieten, en mijn emoties vrij laten. Niet alles is mooi, er is veel 'verplicht gefiedel' bij. Veel muziek is voor mijn gevoel geschreven om bezig te blijven, of om geld te verdienen, of om te oefenen. Maar er is ook veel muziek die het hart raakt, die innoverend is of een vertaling van andere kunst. Gedichten, schilderijen, de natuur, het weer. Dat komt allemaal je kamer door bij klassieke muziek. Op mijn begrafenis mogen ze Arvo Pärt draaien.

Moderne muziek is ook mooi; pop, rock, techno, house. Ik kan het allemaal wel waarderen. Toch ben ik veel minder bezig met mijn emoties als ik dat hoor. Veel muziek gaat niet dieper dan verliefdheid of liefdesverdriet. Allemaal heel wezenlijk, maar ook alledaags. Als pop de werkweek is, dan is klassiek voor mij het weekend. Pop is in de trein zitten naar je werk, klassiek is het uitzicht.

Dinsdagochtend zag ik onder de flarden mist een reekalf van dit jaar grazen. Nog wat onvoorzichtig, misschien wat bravoure. De moeder stond vast vlakbij, maar was onzichtbaar achter de nevel. Woensdagochtend zag ik 5 volwassen reeën, eerst 2 aan de bosrand, toen 3 langs een sloot. Heel dichtbij was een boer al aardappels aan het rooien, nog voor half acht in de morgen.

Gisterochtend zag ik geen reeën, maar wel een valk die een diertje sloeg. Ik zag de razendsnelle val naar beneden, en toen het wegwieken met de zware last. Er bungelde een staartje uit de snavel. Heel magnifiek met een klein stukje medelijden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat hier uw bericht achter, maar hou het vrolijk.