Donderdagavond zijn we heerlijk uit geweest. Eerst uit eten in hetzelfde restaurant waar we ons trouwfeest gevierd hebben, daarna naar een concert. Het was heerlijke muziek. Een troubadour met vier gezellen vertelt verhalen op muziek. Het begon wat aarzelend, maar de muziek kwam op dreef. Heel modern was het ook. Er werd geexperimenteerd met de grenzen van de apparatuur en de spaekers en het klonk soms net of er 1 opgeblazen werd. Af en toe werd een riedel afgespeeld als ritmebox. Drummer en pianist zaten regelmatig aan de keaybords en laptops.
De bassist trok qua aanzien het meest de aandacht. Niet alleen speelde hij elektronische bas, op een hals met snaren zonder klankbord, zijn kleding was ook opmerkelijk. In een middeleeuwse stad was hij niet echt opgevallen. Een leren kilt, hoge kousen met leren nauwsluitende laarzen en een eenvoudige boezeroen. Alles in donkerbruine en donkergroene tinten. Echt prachtig met zijn welgevormde benen, parmantig baardje en kuif en zijn onvermogen om stil te blijven staan.
Zoals de muzikanten in de muziek doken die zij maakten, zo kon je je ook als toehoorder wikkelen in de warme deken. Al waren de teksten lang niet allemaal bekend of verstaanbaar, de muziek werd wel een deel van je. Het viel me op dat er vaak oude teksten op nieuwe muziek gespeeld werd, of dat het nummer zich gaande het spelen ontwikkelde tot een volkomen nieuwe melodie.
Ik moet weer eens een cd kopen, weer eens zelf spontaan luisteren. De teksten hebben me getroost, de muziek voelt altijd als een glas whiskey voor een open haard. Altijd warm, altijd behaaglijk maar niet vanzelfsprekend.
zaterdag, oktober 06, 2007
donderdag, oktober 04, 2007
Jubileum
Twee jaar alweer zijn we samen. Eigenlijk al vorige week, maar toen is er niet veel van vieren gekomen. Vanavond wel, we gaan heerlijk samen uit. Eten en een concert.
Ik hou van je lieve schat!
Ik hou van je lieve schat!
Abonneren op:
Posts (Atom)